Snap
  • Relatie
  • partner
  • Drama
  • Momlife
  • visum
  • Babyopkomst
  • Buitenlandse

Onze visum aanvraag

Wat er nodig is om papa bij de bevalling te krijgen

Om mijn man bij de bevalling te krijgen moest er een visum worden aangevraagd. Wij hadden volgens de ambassade twee opties. Optie 1 was een faciliterend visum en optie 2 was een toeristen visum.

We hebben als eerst gegokt op optie 1. Het faciliterend visum is namelijk gratis en er zitten minder vereisten aan. Wij hadden de afspraak voor 9 januari gepland staan bij de Nederlandse ambassade in Caïro. Ahmed vertrok de avond voor de afspraak met de bus richting Caïro, een busrit van bijna 10 uur. Vroeg in de ochtend kwam hij bij de ambassade aan. Maar daar werd hij ook direct weer weggestuurd. Hij kon dit visum niet aanvragen omdat onze baby nog niet was geboren. Ook al werd mij eerder verteld dat dit wel mogelijk was, ze pakte het nu echt niet aan.

Ik was er verdrietig van en de hormonen namen de overhand. Straks zou mijn man niet bij de bevalling kunnen wezen. Vol emotie belde ik de ambassade om verhaal te halen. Ze vertelde dat ik een klacht in kon dienen en een nieuwe afspraak moest maken voor een toeristen visum. Zo snel als ik had opgehangen stuurde ik mijn klacht door naar het email adres dat ik van ze had gehad. Maar ook hier zeiden ze dat ik beter gewoon een toeristen visum kon aanvragen.

We gingen dus maar voor een toeristen visum. Maar via vfs global (het bedrijf die de visum aanvragen doet) kon ik er met geen mogelijkheid tussen komen. Na 100 pogingen om in te loggen kon ik pas in februari een afspraak maken. Dit was veel te laat en dus belde ik de ambassade weer voor hulp. Ik kreeg het voor elkaar dat we 14 januari terecht konden bij vfs.

In een paar dagen moest ik alle andere papieren bij elkaar vissen en doorsturen. Gelukkig was ik er op voorbereid en was dit dus geen probleem. Hij mocht dus weer zijn lange busrit richting Caïro maken.

Bij vfs duurde het super lang voordat ik eindelijk bericht kreeg. Na 1,5 uur kreeg ik dan het verlossende appje dat ze de aanvraag dit keer in behandeling hadden genomen.

We waren blij. Waarom wisten we niet. Of althans misschien is opgelucht wel het goede woord. We hadden weer een beetje hoop. Voor het eerst ging er weer eens iets goed.

Nu begon het lange wachten op de beslissing.

Benieuwd na het vervolg van de aanvraag? Houd de blog in de gaten!