Nu dit weer

Inmiddels was 2017 aangebroken en had ik me verzoend met mijn lot. Ik was alleen, had een gezonde zoon, stabiel werk, een leuke woning en heel veel vrienden om me heen. Wat wilde ik nog meer? Daarnaast had ik mezelf ook ingeprent dat ik toch nooit een fatsoenlijke man zou vinden. De leukste mannen, die hun zaakjes in orde hadden, waren al bezet en ik was er zelfs van overtuigd dat een fatsoenlijke man toch niet op mij zou vallen. Een alleenstaande moeder, zonder hoge opleiding, een ex uit een lager milieu: zo aantrekkelijk maakte me dat allemaal niet. 

Begin maart werden Don en ik uitgenodigd bij kennissen voor een verjaardag. Mijn vriendin was er ook met haar kids en man en zij hadden de hoop voor mij nog niet opgegeven. Meestal bij iedere man die ze zonder zichtbare partner langs zagen lopen, werd ik aangestoten. Zo ook op deze verjaardag. Er kwam 2 vrienden binnen gelopen, 1 herkende ik als de buurman en de ander kon ik niet. Mijn vriendin stootte me weer aan: "is dat niks voor jou?". Ze had zijn naam al achterhaald en duwde me zijn Facebook-profiel onder mijn neus. Al snel haalde ik mijn neus op. Nee, bedankt, hij was getrouwd en werd zelfs bijna vader. Voor mij hield dat al in om er verder niet eens over na te denken. Het feest ging verder en werd gezelliger. We raakten aan de praat met de buurman en zijn vriend en dat was heel gezellig. Normale jongens,  niks bijzonders. Tegen de tijd dat ik naar huis wilde gaan, moest ik eerst het speelgoed van Don verzamelen. De vriend van de buurman, die Nick bleek te heten, hielp me mee. Ik zei iedereen gedag, wenste Nick veel succes met het vaderschap en vertrok naar huis. Tegen de tijd dat Don in bed lag, was ik deze meneer alweer helemaal vergeten. 

Het werd juni. De zomer begon weer goed. Ik ging naar Pinkpop, deed leuke dingen met Don en ook de nodige BBQ-feestjes bij vrienden werden gepland. Eind juni was er ook een BBQ bij de kennissen van wie in maart de verjaardag was. Don was bij zijn vader, dus ik kon er een leuke avond van maken. Later op de avond had ik nog een feestje, dus ik zou alleen voor de BBQ komen. Ik parkeerde de auto en zag dat voor me een bekend gezicht uitstapte. Het was Nick. Ik herkende hem weer en schakelde ook meteen door naar alles wat ik over hem wist. Hij was alleen. Hij reageerde hartelijk toen hij me zag en ik informeerde en feliciteerde hem meteen met zijn dochter, die halverwege mei geboren was. Hij was inderdaad alleen, omdat zijn vrouw nog erg moe was en het niet zo fijn vond om met hun kleintje op een drukke BBQ te zitten. We gingen naar binnen en buiten mijn vrienden, konden we de andere gasten niet. We raakten aan de praat en het bleek een gezellige, grappige man te zijn. Toen 1 van de gasten een beetje apart verhaal zat te vertellen, merkte ik dat Nick ook zijn lachen in zat te houden en we keken elkaar proestend aan. Even later hoorde ik mijn telefoon pingen. Het bleek Nick te zijn, die vanaf de overkant van de tafel via Facebook even wilde kletsen over hoe maf die mevrouw was en haar rare verhaal. Het werd steeds grappiger en de tijd ging snel voorbij op deze manier. Na het eten nam ik afscheid en vervolgde mijn avond op het andere feestje. 

Twee dagen later verscheen er weer een berichtje via Facebook van Nick. Hoe mijn avond op het feestje nog was geweest. We raakten aan de klets en dit ging vrij relax en vanzelf. Er waren geen schunnige, flirterige vragen, maar gewoon een man die interesse had in mijn leven, van mij uit de interesse terug en hier en daar wat flauwe grapjes. Zo kregen we het vanzelf over mijn problemen met de vader van Don, waar ik op dat moment flink mee in conflict lag over de omgangsregeling. En andersom kregen we het over zijn perikelen als kersverse vader, wat ook niet helemaal goed zat. Op een respectvolle manier luisterden we naar elkaar, gaven elkaar tips en adviezen en dit ging zo ontspannen en oprecht dat we zo 2 weken verder waren. Inmiddels was Facebook messenger vervangen door Whatsapp en werd het bijna normaal dat we dagelijks even met elkaar spraken. Ik vroeg wel eens of hij zijn vrouw over mij had verteld. Ik dacht, als het met hem klikt, klikt het misschien ook met haar en heb ik er gezellig een paar vrienden bij. Hij gaf aan dat hij dat beter niet kon doen, omdat ze beiden niet zo lekker in hun vel zaten op dit moment. Natuurlijk was ik op mijn hoede en heb hem wel gezegd dat ik niet voor problemen wilde zorgen. Ik zou het namelijk niet fijn hebben gevonden als mijn partner met een andere dame zoveel zou kletsen, zonder mijn medeweten. Dit knaagde te veel aan mij en ik stuurde hem een net berichtje waarin ik ons contact verbrak. No way dat ik me weer problemen van een ander op de hals zou halen en ik wilde ook totaal niet binnen een huwelijk voor problemen zorgen. Hij reageerde begripvol, maar wel ook eerlijk dat hij het jammer vond.

En ik ging weer door met mijn leven...