Mijn eerste blog: Het begin

Zo'n 11 jaar geleden leerde ik op 19 jarige leeftijd mijn man kennen tijdens mijn stage op Curaçao. Het begon allemaal als een vriendschap wat uitbloeide tot meer, want het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om verliefd te worden op iemand anders. Ik had namelijk al vanaf mijn 14e een relatie met iemand en na mijn stage op Curaçao zouden we gaan samenwonen was het idee, maar dat liep dus anders dan gepland.

De stage op Curaçao was het eerste echte ding waarbij ik puur voor mezelf heb gekozen zonder rekening te houden met andere en hun behoeftes voor die van mijzelf te stellen. Het was echt een fantastische tijd waarin ik onwijs veel geleerd heb. Natuurlijk kende het ook de nodige diepte punten. Toch is mijn tijd daar een van de meest mooie momenten van mijn leven geweest. Met name omdat ik mijzelf daar echt heel erg ben tegen gekomen en daardoor heel erg ben gegroeid. Trouwens heeft mijn man daar (voor hem onbewust) ook een hele grote rol in gehad.

De relatie waar ik inzat voor ik die kant op ging was namelijk niet heel gezond, wat ik mij achteraf pas goed heb beseft. Ik werd heel klein gehouden, heb sommige vrienden echt best wel laten vallen (waarvoor ik later mijn excuses bij hen heb aangeboden), daarnaast werd ik ook flink gemanipuleerd en weet ik bijna met zekerheid te zeggen dat hij al langere tijd vreemdging. Dit kwam uiteindelijk tijdens mijn stage allemaal aan het licht toen ik hem vertelde dat ik gevoelens begon te krijgen voor iemand anders (ofwel mijn man, die ik die avond ervoor had verteld dat ik gevoelens voor hem begon te krijgen. Super romantisch was dat overigens want zaten op een schommel kijkend over de zee, maar dat terzijde). Mijn ex werd aan een kant boos maar was blij dat ik het hem had verteld. Ik gaf aan dat ik afstand van hem (mijn man) zou nemen, omdat ik onze relatie niet zomaar opzij zou willen zetten en er dus voor wilde vechten. Dit speelde zich allemaal af tijdens het bezoek van mijn ex op Curaçao, en we besloten er gewoon een heerlijke vakantie van te maken. Het enige waar ik nog steeds niets van snap is dat hij de avond voor hij weer naar Nederland pas vertelde dat hij ook gevoelens had gekregen voor iemand van zijn opleiding en dat ze ook gezoend hadden. Ik had mij zo schuldig gevoeld dat ik voor iemand anders gevoelend begon te krijgen, waar ik nog helemaal niet op geacteerd had of iets. En nu vertelde hij doodleuk dat hij met iemand had lopen zoenen. Zoals ik dat toen nog te vaak deed luisterde ik niet naar mijn onderbuik gevoel en gaf ik de relatie toch nog een kans. 

Toen mn ex eenmaal in Nederland terug was. Wilde hij continue videobellen en anders was hij wel aan het smsen en als het te lang voor hem duurde belde hij mij soms ook nog op. Hij was mij heel erg aan het controleren en ik werd er helemaal gek van. Ik was uiteindelijk niet eens degene die vreemd was gegaan dat was hijzelf! Toen ik hem vertelde dat dit gedrag mij heel erg irriteerde en ik wel nog van mijn tijd daar wilde genieten en niet continue op mijn kamer te "moeten" video bellen, kwam aan het licht dat zijn fling met z'n studiegenoot al ietsje langer liep dan hij eerder had aangegeven. Dit was namelijk al begonnen toen ik 2 weken weg was en dat zoenen was niet 1x gebeurd, maar vaker. Ik was in tranen en wist niet goed wat ik hiermee aan moest. Ik heb die avond tijdens het stappen toen zo huppakee mijn man gezoend (die daardoor overigens dacht dat dit betekende dat het uit was, want hij wilde niet tussen ons in staan en nam echt zijn afstand zodat ik zelf kon uitzoeken wat ik wilde). Onder het mom van wat jij kan kan ik ook. Super kinderachtig natuurlijk en totaal niet handig als je voor je relatie aan het "vechten" bent. Uiteindelijk heeft het hierna nog best een tijd geduurd voor we er echt definitief een punt achter gezet hadden. Er kwamen steeds meer dingen aan het licht van wat mijn ex gedaan had, waardoor ik er uiteindelijk een punt achter heb gezet. Het was verdrietig dat het allemaal zo heeft moeten lopen, maar het was ook alsof er een zware last van mij afviel en voelde me ineens heel vrij en was ergens ook blij dat er nu een duidelijke knoop was doorgehakt. 

Toen mijn man na een bezoek aan zijn familie in Nederland eenmaal terug was zijn we na een paar weken voor het eerst echt op date gegaan. Met de andere stagiaires (de meiden dan) zijn we toen opzoek gegaan naar een date jurkje en hebben ze me helemaal geholpen met optutten. Dat jurkje heb ik nog steeds! En ik ben van plan om die als we weer een keer terug gaan naar Curaçao om die weer aan te doen om een date night. Moet er wel bij vermelden dat ik dan wel weer wat kilo's kwijt moet zien te raken om er niet als een salamiworst uit te zien hahaha. Ondertussen zijn mijn man en ik alweer 10 jaar samen waarvan 3 jaar getrouwd en hebben we heel veel mooie momenten, maar ook minder mooie momenten met elkaar mogen meemaken. En een van die mindere momenten is eigenlijk de reden dat ik een account hier heb aangemaakt om mijn verhaal kwijt te kunnen. Dus daarover meer in mijn volgende post. Maar om toch ergens een te beginnen dan maar even bij het begin. 

Het belangrijkste wat ik jou als lezer mee wil geven is. Kies voor jezelf, cijfer jezelf niet weg, als het nodig is neem even afstand van een situatie om er anders naar te kunnen kijken. Mijn man heeft mij laten zien hoe een relatie hoort te zijn en heeft mij als het ware ook bevrijd. Je hoort elkaar naar boven te tillen en niet naar beneden te trekken.