Met je hoofd in de wolken ...
Hoe mijn automatische piloot me niet liet leven!
‘Met je hoofd in de wolken’
Deze uitspraak kennen we allemaal wel. Vaak denken we aan iemand die verliefd is en met zijn of haar hoofd in de wolken loopt. Afgelopen skivakantie keek ik vanuit de top van de berg naar het dal. Het dal was bedekt door een wolkendeken en zag er magisch uit. Ik kreeg ineens het inzicht dat we vaak na het beëindigen van een relatie totaal op de automatische piloot alles doen, maar we voelen verre van helder, fris en echt aanwezig.
Terugkijkend naar mijn eigen verhaal heb ik heel lang met m’n hoofd in een wolkendek gelopen. Het leven ging door en ik dus ook. Pas toen ik echt mijn ogen opende zag ik hoe mistig het was en ben ik op zoek gegaan naar mijn blauwe lucht en naar mijn eigen flow.
Met je hoofd in de wolken nadat je uit elkaar gaat hoor ik vaker in mijn praktijk: een vol hoofd, een wollig gevoel en zonder enig idee waar alles heen gaat. Het lijf loopt wel mee en alles gaat ‘gewoon’ door, maar worden geleefd en zijn eigenlijk helemaal niet echt aanwezig. Hoe mooi is het als je een weg kan vinden naar die mooie, heldere, blauwe lucht; naar open- en lichtheid.
Hoe kan jij spreekwoordelijk met je hoofd uit de wolken lopen. Dat je echt leeft en een nieuw leven begint. Een nieuw begin, geen dof gevoel, geen automatische piloot, maar flow en nieuwe energie.
Durf jij ook uit je eigen wolkendek te stappen?
Rineke
Soms word je inderdaad geleefd. Als ik dat gevoel heb, probeer ik vooral genoeg momenten voor mezelf te pakken en echt even in het nu te komen door bijvoorbeeld mediatie en yoga