4 jaar geleden
Ik zie, Ik zie , wat jij niet ziet ! En het is? Zwart
De stress
Pfff. Daar lig ik dan. Al bijna meer dan 24 uur op bed. Met verschillende gedachten. De zwangerschaps stress en hormonen hebben mij in hun greep. Paniek paniek paniek. Niemand die mij helpen kan.
Ben je niet blij ?. Je krijgt zoveel leuke dingen. Iedereen is er voor je !!! JAAAAA dat weet ik maar voel me zo alleen. Geen werk ! Angst en pijn. Heel de dag alleen thuis zijn.
Hoe zal haar geboorte zijn?. Zal ik nog wel een topvrouw voor Levy kunnen zijn?. Zal iedereen dalijk nog wel achter me staan ?. De gedachten blijven stromen. KLOTEN HORMONEN.
Geen roze wolk. Maar groot grijs paniek. Iedereen is zo enthousiast maar ik ? Op dit moment wil ik het niet.
Wees blij sommige kunnen geen moeder zijn ! Ik weet het maar een zwangerschapdepressie maakt mij hierdoor echt niet blij kan er niks aan doen kon ik er maar vanaf zijn .
Je groeit goed in me buik maar het gaat voor mijn idee allemaal te snel en raak door dit heftig in een rel. Dik ? Alles doet pijn ? Nee dat is het niet ik ben mezelf even kwijt tot me eigen spijt. Ken mezelfniet terug. Bij Levy staat het zweet op zen rug.
Levy jou doe ik nu ook enorm veel pijn ! Beloof je me altijd bij me te zijn. Ook al voel je mijn gevoel nu niet. Geloof me dit verdriet wil je niet.
Kop op is wat ik hoor en ga door. Alles komt dalijk weer op zen pad! IK ZIE IK ZIE WAT JIJ NIET ZIET EN HET IS ???? ZWART !
