Het is onze trouwdag!

Het is 20 augustus 2008, de wekker gaat en ik word wakker in mijn kamer bij mijn ouders. 

Janoutje ligt bij me net als 3 lieve vriendinnetjes.  Het duurt even, maar dan dringt het door, het is mijn trouwdag! 

Ik sta op en maak een broodje voor Janou als de bel gaat. Mijn nichtjes staan al voor de deur. Ze zouden broodjes smeren voor op de boot maar deze heb ik van de week afgezegd ivm de wind die is voorspeld, ik ben alleen mijn lieve nichtjes vergeten af ze bellen! Sorry stamel ik uit en laat ze binnen, mijn moeder is inmiddels ook op en ik kan dus naar boven om me klaar ze maken. Ik voel me rot over mn nichtjes en ook ineens heel erg nerveus! 

Eerst mn matten met nep haar erin, dan de make up. Mijn wenkbrauwen moeten nog wat geëpileerd worden, maar dat kan ik echt even niet aan.. Dan als laatst de jurk. Er zitten heel veel haakjes en knoopjes aan en ik krijg het er zo benauwd van dat ik hem uit wil doen. Ik roep dat ik wel in mijn spijkerbroek trouw, het is toch mijn Dag? Maar gelukkig weten mijn vriendinnen me over ze halen en loop ik uiteindelijk gewoon als een echte bruid naar beneden waar jef me staat op te wachten. De hele familie is er en wat goede vrienden. Het is fijn om iedereen te zien. Het is wel wat teleurstellend dat ze alle petit fours hebben opgegeten.. 

Dan naar het stadhuis. Het is het oude stadhuis waar we trouwen, midden in het centrum. Ik vind het een prachtige plek. We moeten wachten in een aparte kamer tot alle gasten zitten, jef en ik daar alleen in die kamer, ik voel me zo zenuwachtig, ben er misselijk van! 

We lopen naar binnen en de kamer Waar we trouwen zit echt mega vol! En als we zitten komen ook Nog mijn collega’s met een grote groep kindjes van mijn Werk, zo gezellig! De zenuwen zakken en we gaan beginnen. Het praatje is lief en grappig, maar het duurt ook best wel lang en ik ben blij als er wordt gezegd dat we mogen gaan staan en elkaar de hand mogen geven. Even ben ik bang dat onze ringen niet meer passen want we hebben allebei zweethandjes, maar alles gaat goed. We zijn getrouwd! 

Daarna mogen we naar weer een andere kamer en knuffelen we met iedereen die er is. 

Het originele plan was dus dat we nu naar de boot zouden gaan om te varen en door de grachten, maar dat is een lunch bij ‘t gouden hoofd geworden. Dit zit tegenover het stadhuis de we lopen er zo naartoe. 2 lange tafels staan gedekt en er worden heerlijke broodjes neergezet en natuurlijk champagne! Mijn vader houdt een (zoals altijd veel te lange) speech en ze hebben een toneelstukje gemaakt! Zo leuk allemaal! We kletsen, drinken, lachen en eten. Dan is het voor jef en mij tijd om foto’s Te maken. We gaan naar het zuiderpark. Daarna naar het strand. Daar maken we ook foto’s, maar door se harde wind wordt het uiteindelijk alleen maar gekkigheid. Dan lopen we naar de strandtent waar de barbecue is en het feest. Het is echt zo’n mooie tent, ik ben intens blij als we er aankomen! Het is een perfecte avond. Er wordt heerlijk gegeten, veel gedronken, gedanst en gezwommen. Na het eten gaan mijn schoonouders weg en nemen Janoutje mee. Het is pas 1 keer eerder gebeurd dat we een nachtje zonder elkaar zijn en ik heb het er wel een beetje moeilijk mee. Maar het is wel beter zo. Wij Feesten nog even door  en lopen dan naar het hotel waar mijn lieve vriendinnetjes een kamer hebben geboekt voor ons! Ze hebben het zelfs versierd! Jef en ik lezen alle kaartjes en vallen dan in slaap. Wat een geluk! 

De volgende ochtend krijgen we ontbijt op bed, we zijn gewoon echt getrouwd! 

Onze kleren zijn ook klaargelegd in de kamer, maar ze zijn wel een legging vergeten dus moet ik in een eigenlijk te kort vest met mn trouwjurk onder mn arm naar de auto lopen. Ik moet er wel om lachen. Het zag er vast hilarisch uit! We rijden snel eerst even naar huis voor een legging en dan halen we janou op. Het is zo fijn om haar te knuffelen! 

Het was een prachtige dag. Een dag met een gouden randje ( letterlijk want het thema is goud;) )

En dan te bedenken dat het idee eigenlijk was het klein te houden. Ik wilde een goud jurkje, kort en zwierig, wat familie en een lunch in de tuin van mijn ouders. 

Dat jurkje ga ik kopen in Spanje met Janou en mijn moeder in Juni. Janou is dan 15 maanden en loopt nog niet tot we op de eerste dag aan het strand zitten te lunchen met wat Rose. Janou zit lekker te spelen voor ons en wij praten over wat we allemaal gaan doen en waar we denken dat we gaan slagen voor mijn jurk! Dan ineens zie ik in mijn ooghoek Janou opstaan en zo weglopen! Echt waar een of of 10 zet ze, Uit het niets! Ik vind het zo een bijzonder moment! Deze kleine vakantie kan nu al niet meer stuk!  

Nu even terug naar de jurk, we zoeken uren! Winkel in winkel uit. Ik denk dat ik wel 100 jurken pas maar ze zijn allemaal niet goed. Als we naar huis lopen zie ik in een zijstraatje een etalage met een prachtige witte (echte) trouwjurk. Ik wil er kijken, misschien hebben ze ook wel wat gouds. Dat hebben ze helaas niet, maar mijn moeder stelt voor dat ik dan toch even die mooie witte uit de etalage pas. Nou dat lijkt me sowieso leuk! In het pashokje voel ik me al een prinses. Ik moet op een krukje staan en 2 vrouwen helpen me de jurk aantrekken. Dan ga ik in de spiegel kijken en omg wauw! Dit is de jurk die ik aan wil! Mn moeder ziet het ook en gaat in overleg of ze hem nog kunnen vermaken voordat we naar huis haan. Gelukkig is dat geen probleem en stap ik dus het vliegtuig in met een mega trouwjurk!

In het vliegtuig hebben we over de trouwdag, eigenlijk is een klein feestje met zo’n mooie jurk niet meer te doen en we beginnen met plannen. We plannen de meest magische dag ooit, ik zou het als ik het nu over mocht doen precies weer zo willen. 

Liefs, Lotski