Het begin van het einde deel 2

Ik was zwanger, zo snel had ik dit echt niet verwacht na 13 a 14 jaar pil ! Ik rende naar de slaapkamer en drukte de test in zijn gezicht, hij was ook verbaast maar zeker blij. Die dag besloot ik wel mee te gaan naar het festival, maar ik merkte al snel dat er iets in hem veranderde. Je zou zeggen dat hij juist mega beschermend ofzo zou zijn, maar in tegendeel. Hij was alleen maar met zijn vrienden bezig en de sleutels met wit poeder vlogen voor bij ... ik wist letterlijk niet wat ik zag. Ik was moe en wilde eigenlijk gewoon naar huis, hij vond maar dat ik aan het zeuren was en dat ik gewoon moest blijven. 

De dagen erna waren vreemd, ik voelde me alleen en niet gehoord en waarom ? geen idee. Op een gegeven moment vroeg hij zelfs of ''het kind'' wel van hem was.... ik keek hem aan en zei : Meen je dit nou serieus ? Ja zei hij. Het enigste wat ik kon zeggen was ''joh doe normaal, wie denk je nou wel niet wie ik ben''. Uiteindelijk was dit de eerste rode vlag die ik had moeten zien, eigenlijk dacht ik meer van misschien is dit gewoon een onzekerheid puntje van hem. Ik was inmiddels een week of 6 zwanger en zou rond de 8 weken de eerste echo krijgen, vol spanning was daar de dag van de eerste echo. Het was een vriendelijke man die de echo maakte, die oh zo fijne staaf ging naar binnen en we zagen meteen een rondje met wat er in ... maar duidelijk ? Nee. Wat we zagen was een klein zwart rondje met wel wat wits er in, het knipperde wel maar niet snel. De beste man vroeg nog of ik zeker wist dat ik rond de 8 weken zou zijn en ik zei ja. De woorden die hij uitsprak waren : Sorry mevrouw maar ik denk dat u of nog te vroeg bent of het is niet goed, en ik denk dat het het laatste is. De tranen sprongen in mijn ogen en ik dacht nee waarom nou wij.

Een miskraam dat is wat ons te wachten stond, ik bloede wel al een beetje af en toe wat vegen maar nog niet veel. Ik voelde mij met de dag slechter worden, maar echt slecht als of ik leeg aan het lopen was, lijk bleek was ik en op een gegeven moment kon ik niks meer. Ik lag als een vaatdoek op de bank en M zei we gaan nu naar de EHBO. Daar aangekomen konden ze eigenlijk niks doen voor me, gewoon afwachten. Dat afwachten werd ik gek van er kwam maar niks op gang maar de pijn was niet te doen. We hadden ook contact met de verloskundige en die zei op een vrijdag als er het weekend nog niks is gebeurt kan je maandag gelijk naar het ziekenhuis voor eventueel medicatie of een curettage, nou dat laatste wilde ik echt niet ! Op zondag lag ik op de bank en het was rustig in mijn lichaam, ik voelde een soort plopje down under, als of er bloed uitkwam maar ook weer niet. een uurtje later moest ik plassen en trok mijn broek uit en daar lag een zakje.... een soort vlees zakje was het. Ik wist het gelijk dit was ons kindje.

Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest doen dus ik had er een foto van gemaakt zodat ik dit kon laten zien maandag aan de arts. Verder heb ik het eigenlijk doorgespoeld, gewoon puur omdat ik me geen raad wist. Die maandag ging ik naar het ziekenhuis en bevestigde de arts dat dit de miskraam was, ze keken nogmaals binnenwaarts of alles schoon was, op wat bloed nog na was alles mooi schoon. Die dagen erna besloot ik om gewoon aan de pil te gaan want ik wilde dit een plekje geven. Ook in de 8 a 9 maanden erna keken we naar andere huizen aangezien mijn huisje te klein was voor een baby en deden we veel leuke dingen. Toch merkte ik ergens dat er gewoon iets niet klopte aan hem, hij en zijn telefoon waren echt onafscheidelijk. Nooit had hij hem ergens liggen altijd dicht bij hem, ik was niet zo'n type die op iemands telefoon kijkt ofzo maar toch vond ik het het vreemd. Als ik er dan wel eens wat van zei, zij hij dat ik gek was en dat ik altijd in zijn telefoon mocht kijken ''want er was toch niks te zien''. Op een dag was ik aan het werk en zag ik dat ik via facebook een berichtje had gehad van een meid ( we noemen haar hier J ) J stuurde mij een bericht dat op de bewuste avond waar ik M had ontmoet zei daar samen met hem was, en dat ze gewoon nog in een relatie zaten toen. 

Ik dacht ja hoor die gaat lekker zitten stoken, ook zei J dat ze nog regelmatig foto's van hem doorgestuurd kreeg, maar ook intieme foto's ze stuurde er zelfs eentje door naar me. Ik werd zo boos dat ik gewoon echt helemaal rood aan liep, gelukkig was het al tijd om naar huis te gaan en barsten in tranen uit in de auto. Ik belde hem gelijk op en vertelde wat er gebeurt was en eigenlijk dat hij lekker zijn sleutel van mijn huis kon inleveren en op pleuren. Hij schreeuwde dat het niet waar was en een grote leugen, en die foto's had ze waarschijnlijk gewoon bewaard van toen hun nog een relatie hadden. Toen ik thuis kwam verzekerde hij mij dat het onzin was en dat hij van mij hield en er niks aan de hand was, ik was nog steeds boos en teleurgesteld maar ik liet het los. De dagen er na had hij een mooi appartement gezien, zonder met mij te overleggen had hij een afspraak gemaakt met zijn ouders er bij om het appartement te bezichtigen. Uiteindelijk ben ik wel mee gegaan maar ik vond dit zo raar, ik vond het huis vreselijk echt alles moest nog gedaan worden. De smerige gele muren en het tapijt wat er in lag bah en over die badkamer al niet te spreken, ik ben zo type die nergens door heen kan kijken maar hij en ze vader zagen het wel zitten. Achter mijn rug om hebben ze een bod gedaan op het huis en was het huis voor ons, ik was hier zo boos over WAAROM? dit voelde niet als thuiskomen dit huis ik had er geen gevoel bij helemaal niks.

Hoe dit zo achtermijn rug om was gegaan #nogmeerrodevlaggen, vond ik echt not done. Alles was ook op zijn naam gezet ipv ons beide namen, ik was zo boos dat ik mijn eigen huurhuis gelijk niet meer wilde opzeggen en hij gaat maar lekker alleen daar wonen. Toen hij dat hoorde stond hij als een klein kind te janken en te smeken of we gewoon samen daar konden wonen want het had wel een extra kamer, hij hield van mij en wij werden samen oud. De verbouwing was echt drama heeft bijna 2 maanden geduurd maar is uiteindelijk wel mooi geworden en voelden het toch als thuis.

Toen we daar eenmaal zaten veranderde hij compleet.

Het volgende deel lezen jullie in part 3.

xo