Gescheiden, de zorg voor Leon is te zwaar

Ieder huisje heeft zijn kruisje is een bekend gezegde toch?

Alleen soms is het kruis zo groot dat het dragen ervan niet meer gaat..

Iedereen die mijn blogs leest weet dat het niet goed gaat met Leon. Het fantastisch beloofde medicijn dat we hebben gekregen wat hem ‘beter’ zou maken had 0 effect op hem.. we zijn weer terug bij af en elke hoop is verdwenen het is nu een ‘ we doen het er maar mee’ geworden. Hij heeft veel driftbuien met agressieve handelingen.. zoals het ons knijpen, slaan , schreeuwen en hoofdbonken. Dit doet hij bij ons maar ook bij zijn kleine zusje. Zij is de grootste trigger voor Leon. Met haar 3,5 jaar dan ook een pittige uitgesproken tante met een enorme keel, waardoor Leon juist zo getriggerd word. Geloof me, ik ook hoor.. mijn oren doen ook pijn als ze hard gilt of huilt. Ik begrijp hem maar keur het agressieve gedrag af natuurlijk. We proberen hem op allerlei manieren te helpen maar tot nu toe lijkt het allemaal zonder het gewenste resultaat helaas.

Vorig jaar juni was daar dan ook voor ons het besluit dat we zouden gaan scheiden. Laat ik voor op stellen dat ik Leon absoluut de schuld niet geef! Sommige stellen kunnen het namelijk wel aan samen maar wij kunnen dit niet.. we zijn het te vaak oneens over hoe we hem moeten corrigeren/helpen en na zoveel ellende is onze liefde voor elkaar veranderd in een broer en zus relatie. Aangezien hij 30 is en ik 30 word wilde we niet zo verder. We hopen hiermee te bereiken dat Leon rust gaat ervaren ( wij hebben geen ruzie maar je begrijpt ook dat er wel spanning hangt en hij dat haarfijn aanvoelt ).

Het is ook zo dat ikzelf nu na 7,5 jaar mag gaan ervaren wat even uitrusten is.. om het weekend zullen ze naar papa toegaan zodat ik ook even tot rust kan komen, tijd voor mijzelf iets wat ik al 8 jaar niet heb ervaren door de intensieve zorg voor Leon wat ik uiteraard met alle liefde elke dag doe. Doordat hij mij ontlast in de zorg voor Leon zal het hopelijk beter worden voor iedereen.

Ik heb ontzettend veel respect voor de ouders van zorgintensieve kinderen die wel bij elkaar blijven en op 1 lijn zitten samen. Ik ben wel van mening dat ook als je een zorgintensief kind hebt je niet moet bij elkaar moet blijven voor de kinderen.. hun voelen nog beter aan als wij dat er iets speelt en iets is.

We hopen dat de situatie voor iedereen beter word ondanks er straks een zwaardere periode aanbreekt wanneer ik echt met de kinderen verhuis. Dit zal zeker inpact hebben op hun gedrag want hoe leg je je kinderen uit dat je gaat scheiden? Leon is in zijn hoofd +- 2 jaar en Milou 3. We maken een aftelkalender wanneer de kinderen met mij mee verhuizen en de rest geven we aan met picto’s. Ik heb voor ons beide dezefde picto’s gemaakt zodat het voor de kinderen duidelijk is wanneer ze naar wie gaan. 

Word vervolgt!

Huisjevolstructuur