Genieten van elkaar

De afgelopen 6 weken stond mijn wereld op zijn kop. Het was moeilijk maar het moest. Ik had rust nodig, de rust heb ik eindelijk gekregen en heb mij erbij neergelegd.

Mijn stap was een hele moeilijke beslissing en nog steeds! Ook al hou je zielsveel van iemand, maar als het niet gaat.. gaat het niet. 

Maar wat nu, woning wel verkopen of toch niet.. Aankijken of definitief een bord in de tuin. En dan.. Waar kom ik dan terecht met mijn kruimel? Kopen alleen is in deze tijd geen optie. De huizenmarkt is compleet gestoord! Huren... minimaal 9 jaar ingeschreven staan.. of met een kleine bij opa en oma... Gelukkig is het nu wat rustiger en gaat de communicatie goed.. De gelegenheid hebben wij gekregen om te blijven zitten tot wij iets voor ons zelf hebben. Dit was de beste oplossing.

Helaas kan je na zo'n oplossing het boek niet definitief sluiten.. je blijf ondanks alles toch aan elkaar verbonden.. gevoel voor elkaar blijft en zal ook altijd blijven.

Af en toe een kus, een kroel of een aanraking als hij langs komt voor onze kruimel. Fijn gevoel, heel fijn! Het lijkt een soort lat-relatie.. Maar wil ik dit ?

Nee, totaal niet! Had ik morgen een huis toegewezen gekregen dan maakte dit het veel makkelijker. Nee, ik blijf niet latten voor een plekje! Maar het is dubbel. Een gevoel kan je helaas niet 1,2,3 uitzetten! Je wilt stoppen maar je mis de persoon die je gelukkig maakte. Ookal was ik anderhalf jaar geleden voor het laatst gelukkig.

Ik ging maar door, door voor mijn kruimel. Het heeft mij gebroken en nog steeds. Je bent geestelijk helemaal verrot. Maar ondanks alles, krijgt onze kruimel niks mee! En dat is het aller belangrijkste.

Mijn rust na alles, krijg ik toch van mijn kruimel, ik geniet intens van hem. Hij is de enige vent die mij zo gelukkig maakt! Elke ochtend als ik zijn kamer binnen loop en zijn glimlach ziet. Maakt hij mij dag. Hij laat mij stralen,  hij laat mij merken dat ik een geweldige moeder bent. Elke avond als ik hem naar bed brengt en mij stevig vastpakt en een natte kus krijg van mijn kwijlenbal. Maak mij gelukkig.. zodra ik naar de deur loopt en hij nog roept "loevyouu". Krijg ik een smile op mijn gezicht en terug roep "Hou van jou". Ik besef dan dat ik het hiervoor doet! Wij zijn twee handen op 1 buik! 

En ik zal er altijd voor zorgen dat hij niks te kort komt en later trots is op zijn mama! Ookal heb ik in mijn ogen alsnog keihard gefaald!