En toen was ik biseksueel en echt gelukkig

15 jaar en eindelijk kwam ik ‘uit de kast’ schreeuwend van de daken verkondigde ik overal aan dat ik ook interesse had in meisjes. 

Antwerpse jeugd

Mijn hele jeugd is dit door mijn omgeving gewoon aanvaard geweest, buiten die paar onwetende die me op straat eens na riepen. Nooit heb ik zelf het echte discriminatie gevoel gehad & ik had zelfs de tijd van mijn leven! Ik ging minstens elke week iets doen met al mijn vriendinnen we danste en dronken tot de vroege uurtjes, zomers versleten in Antwerpen waar we ‘t stad echt op zijn kop zette, chillen op ‘het vlotje’, dansend op de groenplaats, zingend in de karaoke bar. Verschillende relaties met meisjes ze werden allemaal aanvaard, zonder moeite want voor mijn vrienden was het normaal!

En toen kwam Tom

Tot mijn 22 jaar lag ik zo goed in de groep en had ik zovele ‘vrienden’ , ik woonde net samen met mijn toenmalige vriendin en onze deur werd plat gelopen door mijn vrienden. Maar ook helaas is deze relatie niet gelukt, het klikte niet meer en besloten er mee te stoppen.

Toen kwam Tom in mijn leven en ik verloor meer als de helft van mijn vrienden want ik kon niet samen zijn met een jongen, dat was tegen HUN regels. Want zij wouden wel geaccepteerd worden door de hele wereld, maar ik mocht niet biseksueel zijn ik kreeg allerlei scheldwoorden naar mijn hoofd geslingerd. Dit heeft mij diep geraakt met gevolg dat ik toen het vertrouwen in heel veel mensen was verloren, ik was zo teleurgesteld in al diegene waarvan ik dacht dat ze mijn vrienden waren. Ineens was mijn leven en jeugd in Antwerpen niets meer waard want ik kreeg de ene slag na de andere.

Ik heb hierdoor echt wel in een dipje gezeten en het heeft me veel tranen gekost. Uitgerekend ik stond altijd klaar voor al mijn vrienden en zou door het vuur zijn gegaan voor hun vriendschap.

5 jaar later

We zijn nu bijna 5 jaar later en nog steeds ben ik heel erg gelukkig met mijn beslissing die ik toen maakte, ondertussen ligt er een prachtige dochter in mijn armen die Tom en ik samen het leven hebben geschonken. Of ik mijn vrienden van toen mis? Dat zeker!

Het is wat het is en ik zal altijd heel open zijn over dat ik biseksueel ben, er is ook echt niets om mij over te schamen! Ik heb bij Tom gevonden wat iemand anders mij nooit kon geven en of hij nu een jongen of een meisje is dat heeft mij nooit geïnteresseerd! Want ik ben verliefd geworden op hem om wie hij is en niet om hoe hij eruit ziet. Jammer dat ik mijn vrienden al het geluk van de wereld gunde maar dit niet wederzijds was.