5 jaar geleden
AWKWARD
Oké no lie, dit was het meest ongemakkelijke moment in mijn leven.
11 november 2017
Dit was de dag dat Carmelo’s tante aan ons vroeg of we bij haar kwamen eten, er zouden meerdere neven en nichten komen en ja ofcourse, ook mijn nicht met haar man als newley weds. Ze waren welgeteld 1 maand en 1 dag getrouwd, net zolang als ik en Ca aan het “daten” waren. Want dat was wat we deden, toch? Hier was ik nog altijd heel onzeker over (en zelfs nu nog soms) ik wist inmiddels alles over zijn verleden als vrijgezel en er was een duidelijk verschil, waar hij met verschillende vrouwen intiem was geweest was ik dat maar met 1 iemand geweest, 2 keer.
Side note:
In 2015 woog ik 105 kilo, dit was voor mij een keerpunt en ik ben toen van 105 kilo naar 73 kilo gegaan en ik was een meisje met een sixpack geworden, dat had ik nooit durven dromen! Maar nog steeds was ik onzeker, diep van binnen was ik altijd bang dat hij toch maar voor beter zou gaan. Vooral omdat ik dit gewend was van alle jongens waar ik ooit mee heb gedate.
Terug naar 11 november 2017
Kletsend aan tafel bij zijn tante, met mijn vertrouwde nicht met haar man tegenover mij. Gelukkig maar, want ze waren zowat de enige aan de tafel die ik écht kende. Ca was tenslotte al 15 minuten verdwenen, waarschijnlijk naar het toilet voor een grote boodschap grapte ik tegen iedereen die vroeg waar hij ineens was. Want dat was bij mij inmiddels al bekend, dat hij regelmatig naar het toilet moest voor een nummer 2.
Ineens kwam hij aangelopen, met iets krakends achter zijn rug, zijn hele familie (Nou, lees: 24 mensen —> de helft van zijn moeders kant) stond op, begon te klappen en juichen en vertelde me dat ik moest opstaan. Jongens geloof me als ik zeg dat ik me nog nooit, maar dan ook nooit zo ongemakkelijk heb gevoeld. Zonder grap, het leek écht alsof hij een aanzoek ging doen. Ik had in mijn hoofd al een doemscenario want wat ga je dan zeggen tegen iemand na een maand daten, voor een hele volle eettafel!?
Surprise!
Hij haalde 4 rozen tevoorschijn, twee witte en twee rode, met de vraag of ik nu officieel zijn vriendin wilde zijn. Kijk, dat was nou een vraag waar ik volmondig ja op kon zeggen, en hoe ongemakkelijk ik me ook voelde en hoe rood ik ook werd.. tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds geen spijt van mijn antwoord want dit, dit is de man met wie ik de rest van mijn leven wil delen.