Alleenstaande 23 jarige moeder.

Heyhey mommy's en mommy's to be,

Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen voor mezelf maar ook voor andere.

Waar moet ik beginnen...

Ik ben een jonge dame van 23 jaar toen ik erachter kwam dat ik zwanger was was ik nog 22. Mijn vriend die tijd was ook 23. Ik ben half Indisch en Nederland en hij is volbloed Marokkaans. Wij hadden een relatie sinds 2015 , 5 jaar dus. Wij kwamen bij elkaar over de vloer en hadden een goede relatie.

Het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was heb ik meteen mijn vriend gebeld dat die moest komen. Hij kwam en vertelde hem dat ik zwanger was.

Hij was geschrokken en begreep niet hoe dit kon gebeuren aangezien ik aan de pil zat.

In 2019 heb ik een operatie gehad aan mijn cyste die om mijn eierstokken en eileiders heen was gegroeid, hierbij moest eigenlijk een eierstok verwijderd worden en de kans dat ik op latere leeftijd nog kinderen kon krijgen was kleiner geworden. Door deze operatie heb ik veel problemen gehad met mijn menstruatie en had ik veel buikklachten waardoor ik zelf erg bang was voor mijn vruchtbaarheid. 

Zelf denk ik dus dat ik daardoor toch door de pil heen zwanger ben geraakt maar dat weten we natuurlijk nooit zeker.  

Eenmaal erover gepraat wilde hij graag dat ik het weg zou halen, hij vond ons te jong , hadden nog geen huis en waren nog niet getrouwd. 

Ik zelf wilde dit niet en vroeg of hij me zou verlaten als ik het toch hield zijn antwoord was NOOIT zou ik je verlaten voor zoiets ik weet dat jij mij ware bent. 

Aantal weken later had ik dus mijn eerste echo aangezien het toen net corona was en mijn zwangerschaps test pas 1/2 weken aangaf had ik weken later pas een echo. Wat bleek ik was al 19 weken zwanger.

Ik moest alleen na de echo en mijn vriend was aan het werk. Ik belde meteen van het is al 19 weken en ik wil het niet weghalen het is al een heel mensje met alles erop en eraan!

Hij belde huilend op en bleef zich maar afvragen hoe dit kon en hoe we dit gingen doen maar gaf uiteindelijk aan meteen na het werk met zijn moeder te gaan praten.

MAAR toen gebeurde het onverwachte....

Ik werd gebeld door zijn broer dat ik het maar moest weghalen en ik toch nooit in hun gezin welkom was. Ik zou dit volgens hem allemaal express hebben gedaan. Hij zou zorgen dat wij elkaar nooit meer zouden zien of spreken.

Dus ik belde me vriend van wat is dit en hij gaf aan dat ik hem EVEN met rust moest laten. 

Ik besloot hem de tijd te geven en om aan het idee te wennen 2 dagen later appte ik en ik kreeg alleen maar te horen dat ik hem met rust moest laten.

Het moment dat ik dat las brak mijn hart en dacht ik oké wat nu...

Ik wilde het me moeder vertellen maar die was een avondje weg dus besloot het de volgende morgen te doen.

Die kans kreeg ik niet tenminste niet op de manier hoe ik het wilde. De broer van mijn vriend had namelijk al een paar vriendinnen toegevoegd en gezegd dat ik zwanger was en dat het toch niet van zijn broertje was en ik was vreemdgegaan. 

Mijn vriendinnen belde mij natuurlijk meteen waardoor ik moest huilen, mijn moeder kwam thuis en vroeg wat er was en zo moest ik het dus vertellen. 

Even geschrokken natuurlijk maar ze gaf aan me te helpen en ik hem niet nodig had. Dag later heb ik het tegen ons gezin gezegd, ik heb 3 broers 2 schoonzussen en mijn ouders.

Iedereen was blij en zeide oké je bent een alleenstaande moeder maar je bent niet van zomaar iemand zwanger geworden je hebt 5 jaar lang een relatie gehad met diegene.

Ik was opgelucht en vanaf dat moment gaf ik nergens meer om wat zijn familie of vrienden zeide wat de buiten wereld dacht als ik maar mezelf, mijn gezin en uiteindelijk mijn kindje trots maak.

Het is moeilijk dat je ziet dat je ex doorgaat met zijn leven alsof die vrijgezel is en er geen kindje op komst is. 

Hij koos ervoor om geen rol in zijn leven te hebben dat is misschien makkelijk omdat hij niks voelt en ziet. maar ik draag het ik voel het.

tot de dag van vandaag heb ik nog steeds niks van hem gehoord en ik ben binnen 2 weken uitgerekend.

Ik ben uiteindelijk blij dat ik erachter ben gekomen hoe hij echt is voordat mijn kleine wonder er is!

xxx

(dit was mijn verhaal ik heb dit nog nooit eerder gedaan dus het zou vast wel beter en netter kunnen sorry hiervoor)