De aanloop naar het uitkomen van onze affaire

Tussen begin 2024 en half april zijn er meerdere momenten waarop N. zijn twijfels uit over mijn contact en manier van relatie hebben met R. Op drie momenten betrapt hij ons bijna op heterdaad. 

Ter info, al jaar en dag delen N. en ik onze locatie via Google Maps met elkaar, geboren uit het feit dat hij altijd met de trein van en naar werk reist en nog wel eens zijn vertrektijd vergeet te delen. 

R. en ik hebben sinds onze affaire een "verborgen" WhatsApp groepschat (met alleen wij tweeën erin) buiten onze gewone chat om. Mochten onze partners onze telefoon inkijken zien ze niks geks in onze gesprekken. 

Ergens in februari is R. ziek, als zijn werkgever stuur ik hem naar huis. Ik neem zijn werkzaamheden in overleg met N. over. Ik zou die middag de kinderen ophalen en dus staat de buggy nog op het werk. Voor hij gaat wilt R. nog wat overleggen over zijn werkzaamheden. We staan in de teamkamer en ik geef hem een simpel kusje, wel zo een met een "smak". Nog geen seconde later komt N. de teamkamer binnen om de buggy op te halen. We doen alsof er niks is gebeurd, maar mijn stem slaat over en m'n hartslag zit ergens waar die niet hoort. R. zijn pokerface werkt beter en praat door alsof er niks aan de hand is. Die middag hoor ik natuurlijk van N. dat hij dacht dat er meer was gebeurd. Maar ik weet hem te overtuigen dat het niks is.

Op een ander moment gaan we met onze gezinnen samen eten. Ik had afgesproken J. te helpen de keuken op te ruimen / ordenen, laten we zeggen dat het een gekke hobby van me is. R. haalt mij na zijn werk op, maar er moet last minute nog wat extra te eten gehaald worden. Voor we dat doen besluiten we nog even snel naar onze werklocatie te gaan, om even ons verlangen wat te stillen. Al in elkaar verstrengeld gaat R. zijn telefoon. Het is mijn man, "waar of ik ben". Half in paniek kleden we ons aan en mompelt R. er iets uit over iets van de was op het werk erin gooien en iets ophalen. Na wat boze appjes besluit N. het toch weer te geloven en/of te accepteren en eten we die avond toch samen. 

Een laatste moment is vlak voor onze affaire daadwerkelijk uit komt. Normaal is N. op dinsdag op kantoor, maar die dinsdag is hij thuis aan het werk. Ik vertel hem dat ik die ochtend op het werk ben, wat niet gelogen is alleen gaan we even wat ophalen voor het werk en ook langs R. zijn huis in de tussentijd. Ik krijg van N. een appje: "Je zou toch vanochtend op het werk zijn? " Dus ik leg uit waarom ik bij R. thuis ben. Verteld ie gewoon doodleuk dat ie "langs" is gereden en ons niet op de bank of aan tafel zag. Ik lieg weer dat we in de keuken waren, R. met het internet bezig was en ik aan het bellen ben geweest. Met behulp van de deurbel komen we erachter dat hij inderdaad is langs gereden.

Half april hebben we een team etentje, R. en ik gaan samen met de auto en na het etentje zitten we nog lange tijd in de auto te praten. Om half 2 kom ik thuis en zit mijn man nog beneden op de bank tv te kijken, iets wat hij normaal niet doet. Hij vraagt waar ik ben geweest en waarom ik zo laat thuis ben. Ik vertel waar we hebben gegeten, dat we nog wat hebben gedronken en nog even in de auto hebben gepraat. 

Iedere keer kon ik hem overtuigen dat er niks was en hij spoken zag, maar vanavond lukt het mij niet meer. Hij vraagt door en opnieuw en mijn hart bonst in m'n keel. Uiteindelijk vertel ik hem dat we niet nog ergens wat hebben gedronken maar lang in de auto hebben gezeten, gepraat en dat we in de auto voor het eerst hebben gezoend. Zelfs dat was natuurlijk een leugen, maar meer dan niks.

We praten veel wat dit voor ons betekent en gaan pas rond half 4 naar bed en dat terwijl ik een cursus heb de volgende dag. Ik app R. natuurlijk meteen na wat ik tegen N. heb verteld. Na een nacht amper slapen rijd ik die ochtend naar mijn cursus en bel ik met R. om te vertellen hoe mijn gesprek is gegaan. Ik heb mijn man zover gekregen dat hij z'n mond houd tegen J. maar de eis is wel dat R. het haar zelf zo snel mogelijk verteld. 

R. heeft die ochtend na het lezen van mijn appjes meteen in paniek zjjn vader gebeld. Laat het net zo zijn dat J. als verrassing R. een etentje, theater show en nachtje weg neemt. R. zit dus totaal niet te wachten om vandaag over "ons" te moeten vertellen. Uiteindelijk doet hij het toch na het etentje en de theater show. J. is compleet over de toeren, heel anders dan N. er op reageerde. Hun nachtje weg wordt een nachtje zonder slapen, maar met een hoop tranen en boze woorden.

De volgende dag spreken N. en J. met elkaar af om een rondje te lopen. Samen hun gedachten verzetten van het vreemdgaan waar ze achter zijn gekomen. Wat ze precies bespreken weet ik niet, maar wel dat J. heel stellig is dat ze verder wilt met R.

Bij N. zijn thuiskomst heb ik definitief besloten dat ik wil scheiden. Hij vind het jammer maar niet onverwacht, hij kijkt rationeel naar de situatie en ik zie opnieuw nagenoeg geen gevoel, ook zelfs geen boosheid. 

Die avond gaat R. naar zijn ouders om te praten over hoe zijn gesprek is gegaan. We besluiten samen dat we elkaar daar zien. Zijn ouders weten al maanden van onze affaire en willen graag dat R. gelukkig is. Ze zien hoe J. zij zich tegen hem gedraagt en hem behandeld. Als hij samen is met mij zien ze hoe hij "straalt", hun woorden. Hun vermoeden werd dan ook gevoed door gezamenlijke foto's en wanneer ze ons samen zagen. 

We zitten samen op de bank, praten over dat ik de scheiding in gang heb gezet en of hij dat ook kan doen thuis. Ik merk weerstand en heel veel angst, want J. heeft meteen gedreigd dat hij de kinderen niet meer mag zien als hij gaat scheiden van haar en verder zou gaan met mij. 

Bij thuiskomst vraagt N. natuurlijk weer waar ik ben geweest. Ik wilde van te voren niet zeggen waar ik heen ging, omdat J. absoluut niet wilt dat ik R. zie en ik was bang dat N. dat tegen haar zou vertellen. 

Ik biegt toch op dat ik bij z'n ouders ben geweest om te praten met R. en uiteindelijk vertel ik zelfs alles wat er de afgelopen maanden is gebeurd. Voor N. is de situatie wel klaar nu hij weet dat er meer is gebeurd dan een keertje zoenen. Ondanks dat blijft hij weer rustig, zonder echte boosheid. Hij verteld alleen teleurgesteld te zijn in mijn liegen, zelfs na alle vermoedens die hij had geuit en dat doet hem wel pijn. Logisch en heel begrijpelijk, wat we hebben gedaan is alles behalve goed.

Deze affaire is niet met fysieke aantrekkingskracht begonnen, maar doordat we ons alles behalve happy voelden in onze huidige relaties.

Ik voel me zeker fysiek tot hem aangetrokken, maar nog veel meer psychisch. We hebben zoveel gemeen, kunnen goed praten, denken heel veel hetzelfde over allerlei onderwerpen en ik merk dat we allebei onszelf kunnen zijn zonder op onze tenen te hoeven lopen, iets wat we thuis al maanden doen.

In een volgende blog zal ik schrijven over hoe het de weken na dit nieuws is gegaan.