Zwarte Piet..wiederwiederwiet....hoor je wel..

Poeh wat is er toch weer veel gezeur over de pieten. Het is pas begin november en het begint alweer. Ik krijg er steeds meer een hekel aan. De een gaat het multicultureel aanpakken en de verschillende gekleurde pietjes vliegen je om de oren en de ander blijft strak vasthouden aan eigen traditie….zwart……

Tja over allebei de kanten valt wat te zeggen. Logisch dat je aan je eigen traditie wilt vasthouden. Het is altijd zo geweest dus geen gezeik! Aan de andere kant…wat als je mensen er nu eigenlijk mee raakt? Mensen die altijd hun mond hebben gehouden om de lieve vrede te bewaren, maar het nu toch echt beu zijn om iedere decembermaand gekwetst te worden. En nee dan heb ik het niet over de kinderen die blij naar een bruine man komen gerend en gillen; “ zwarte piet!!”. Nee dan heb ik het over de volwassenen die roepen: “Hey zwarte piet, moet je niet het dak op!” of “Hey waar is je rode lippenstift?”

Ik heb er zo gemengde gevoelens over. Mijn vriend is donker en zelf heb ik ook geen blank huidje. Ik heb mij nooit aangesproken gevoeld (daar ben ik ook veel te licht voor) maar mijn vriend wel. Hoe vaak hij wel niet gemene opmerkingen van volwassenen naar zijn hoofd krijgt. En toch stond hij ieder jaar met mijn neefje en nichtje op Scheveningen Sinterklaas te verwelkomen. Wellicht ongemakkelijk door alle starende blikken van ouders, maar hij stond er.

Tot we nu een eigen dochtertje hebben van 1,5 jaar oud…..wacht even een stapje terug…..de broer van mijn vriend heeft een stiefzoontje en een dochtertje. Allebei hebben ze een lekkere kop met krullen en een heerlijk kleurtje waar menig mens jaloers op is. Nu komt het. Ieder jaar als Sinterklaas weer in het land is gekomen, begint het weer. Allebei worden ze genadeloos hard gepest op school….je leest het goed….op school….door kinderen…..kinderen die dat geleerd hebben……..misschien van hun ouders……geleerd hebben dat er verschil is……dat er discriminatie bestaat.

Iedere keer komen ze weer huilend naar huis. Ze willen die lelijke krullen niet, ze willen stijl haar. Geen tintje, maar wit zijn. Ze willen niet meer lelijk zijn….

Dan gaat mijn bloed koken. Hoe kun je? Door een achterlijk feestje, deze kinderen zich zo laten voelen. Was het niet een feest voor iedereen? Was het niet een feest waar alle kinderen dolgelukkig naar moesten uitkijken?

Maarjah dan ga ik ook weer denken. Vroeger in mijn tijd was het nooit zo. Wij dachten er nooit aan dat een donker persoon een piet kon zijn. Piet was voor ons gewoon piet. Piet die leuk was en grappig en altijd kadootjes of snoep meenam. En dan had je ook Sinterklaas….de blanke man waar iedereen toch wel een beetje bang voor was….want hij besliste of jij kadootjes kreeg of in de zak mee moest naar Spanje. Een beetje andersom lijkt het wel…..hoe dit allemaal van een onschuldig feestje naar een racistisch evenement is gegaan mag joost weten. Of de pieten worden geschminkt in andere kleuren of niet, mij rest 1 vraag……Wat ga ik doen met mijn kleintje?

Ik wil niet dat er rare opmerkingen naar haar hoofd worden geslingerd. Niet dat zij die nu al begrijpt, maar wij wel! Over haar mooie krulletjes of haar heerlijke kleurtje. Of dat er raar gekeken wordt, omdat onze dochter in haar pietenpakje met een stralend gezicht zit te wachten tot ook haar handjes gevuld worden met snoepgoed. Mijn vriend is er vierkant tegen. Hij gaat niet meer naar een optocht waar hij nu helemaal raar wordt aangekeken door al het gezeik eromheen. Zijn dochter is zijn alles en daar mag helemaal geen rare opmerkingen over gemaakt worden!

En ik? Ik sta vierkant achter mijn vriend… of nuja misschien niet vierkant, maar een half vierkantje…een rechthoek van de vierkant. Ik snap dat als het hem pijn doet en hij bang is dat het zijn dochter straks ook overkomt, het voor hem allemaal niet hoeft. Maar ik wil wel mijn dochtertje kadootjes geven (wanneer kun je dat kleine mormeltje nu beter verwennen met snoepjes en kadootjes dan tijdens Sinterklaas?) en niet alleen bij Kerstmis. Ik weet het, klinkt heel verwend. Maar zo heb ik het gehad en zo wil ik het ook voor mijn dochter. Optocht? Oke doen wij niet. Liedjes zingen? Ook dat nog even niet. Maar dat er een feestje is waar zij ook aan mag meedoen, staat vast.

Wat hebben jullie gedaan moeders van halfbloedjes of getinte beebjes?