Ziekenhuisopname bij 11 weken.

rond 7 uur in de ochtend werd ze wakker, mijn dochter van 11 weken. Ze mopperde een beetje net als iedere ochtend dus ik ging haar flesje maken. Als het was zoals andere dagen had ze al lang gehuild, maar het bleef stil dat vond ik al gek. Ik pak haar over van mijn vriend die haar ondertussen uit bed gehaald heeft en het enige wat ze doet is kreunen. Daar sta je dan met het flesje. Dus eerst maar haar temperatuur opnemen, 37.5 vrij hoog voor haar doen zeker in de ochtend maar nog niet dramatisch. Dan toch maar haar flesje geven van de 160 cc liet ze 70 staan, oei das niet goed want normaal is hij binnen "no time" op. Maar wie ben ik om haar te puchen om het op te drinken. Op eens hoor ik dat ze heel haar luier vol poept, nou ja poept, spuit!!! Alles zat onder. Maar ach even poetsen en alles in de was. Goed en wel alles schoon leg ik haar terug in haar bedje want ze was zo moe, spuugt ze alles wat ze gedronken had ook weer uit. En hoppakee weer alles vol gepoept.. dat is niet goed dacht ik. Ik had met mijn moeder afgesproken dat ik haar even zou brengen want ik moest naar de tandarts. Ik dacht dan kan ik meteen vragen wat zij denkt dat het beste is. Ze zei leg haar maar lekker hier in bed kan ze goed rusten. Zo gezegd, zo gedaan.

Kom ik terug van de tandarts, ligt mijn meisje daar op de aankleedtafel lijk bleek en ja hoor 38.8 koorts!! Ik heb direct de huisarts gebeld. En we mochten langs komen. Ze huilde heel erg, dit komt natuurlijk omdat ze koorts heeft en uit moest kleden. De huisarts was bang voor een hersenvliesontsteking dus stuurde ons met spoed naar het ziekenhuis, wat schrok ik daarvan zeg. Gelukkig vertelde de kinderarts me direct dat het dat niet was. Maar ze werd wel opgenomen zei hij, want een kindje onder de 3 maanden met koorts mag echt niet. Opgenomen, wow die had ik niet zien aankomen. Dan gaat het snel, infuusje prikken, schema noteren en naar de kamer. Daar lag ze dan, in dat nog veel te grote bed. Toen ik mijn tranen niet meer bedwingen, ze bewoog bijna niet, ze was net zo wit als het lakentje dat er over heen lag en dat terwijl het mijn kleine druktemaker is. Er werd bloed afgenomen en urine opgevangen om dit te controleren. En toen werd het wachten. Wat duurde dat lang zeg. Uiteindelijk hoorde we om half 5 dat de uitslagen goed waren. Dus ze gingen verder kijken, ontlasting controleren en ze had ondertussen een zetpil gekregen. De koorts zat toen op 38.5.

Gelukkig mocht ik al die tijd bij haar blijven en de nacht ook blijven slapen (op die o zo comfortabele slaapbank maar dat terzijde haha) het was zo druk op de afdeling dat ze maar weinig tijd hadden. Gelukkig waren ze wel erg lief voor haar. Ook de nachtdienst, ze zei ga jij maar lekker slapen ik kom wel regelmatig kijken. Dat lukte natuurlijk niet maar toch, wel lief. Ze sliep als een roosje, de volgende ochtend werd ze wakker en was een stuk vrolijker. Haar temperatuur was 37.8 dus wel nog wat hoog. De diaree vloog me nog om de oren maar verder leek ze niet meer zoveel last te hebben. Wel sliep ze nog erg veel voor haar doen. 'S middags had ze 37.5 er werd nog 1 x bloed geprikt en als daar de uitslagen goed van waren mochten we naar huis. Gelukkig was dit zo, alle spulletjes weer ingepakt en op naar huis. Wat is ze dapper ons kleine meisje. Thuis is ze weer meteen gaan slapen. 

Om 5 uur 's avonds werd ze weer steeds rustiger en haar fles van 6 uur wilde ze weer niet opdrinken. En jahoor de diaree was er weer. In de tijd van 6 tot 9 savonda had ze 4 mega diaree luiers. Haar temperatuur was goed maar toch vertrouwde ik het niet helemaal. Dus toch maar even de huisartsenpost gebeld om te vragen wat hun zouden doen. Ook hun waren niet erg blij met wat ik vertelde dus ik moest langskomen. Ze hebben haar wederom opnieuw onderzocht en ook daar vloog de diaree er uit. Maar verder was er toch niks te vinden. Ze is ook niet uitgedroogd zei de dokter. Toch maar voor de zekerheid even overleggen met de kinderarts. Die vertelde me dat ik haar goed in de gate moest houden en zorgen dat ze genoeg vocht binnen kreeg, desnoods wat water bij geven. Maar we mochten gelukkig wel weer naar huis.

Thuis heb ik haar in bed gelegd en heeft ze geslapen van 12 uur 's avonds tot half 9 in de ochtend toen heb ik haar wakker gemaakt voor de fles. Deze dronk ze goed op en was weer erg vrolijk. Wel weer diaree maar het bleef bij 1 luier. Ook had ze goed geplast en kon weer lachen. Gelukkig ons meisje werd beter!