Snap

You are my one and only

Echt, ik dacht hem gevonden te hebben. Mijn grote liefde. En toch moet ik nu, 3.5 jaar later, concluderen dat de we niet sterk genoeg waren.

Om me heen zie ik het te vaak genoeg gebeuren: nieuwe partners die na drie dates aan de kinderen worden voorgesteld, na een aantal weken bij elkaar intrekken, om vervolgens na een paar maanden weer van het toneel te verdwijnen. Nieuwe vrouwen die komen en gaan en kinderen die al vijf stiefpapa’s versleten hebben. Nu moet iedereen dan voor zich weten maar ik moet er niet aan denken! Ik had zo gehoopt dat de vader van m'n zoon een blijvertje was. Maar het leven heeft schijnbaar iets anders (beters?) voor me in petto.

Ik troost mezelf met het feit dat meneer pas zes maanden was toen we in ons nieuwe thuis trokken, wetende dat hij niet meer (of in ieder geval minder) geconfronteerd hoefde te worden met de wrijving tussen zijn vader en mij. Ik wil hem juist leren hoe positief en mooi de liefde tussen twee mensen kan zijn. Dat de liefde bestaat uit intimiteit, warmte, lachen om de leuke dingen in het leven en samen sterk staan wanneer er tegenslagen op het pad komen. En daarom kan ik mezelf tegenwoordig single mom noemen.

"Als je niet zoekt naar de ware, kom je hem vanzelf tegen." Hoevaak krijg je dat als single te horen!?
Het wordt mij ook vaak genoeg gezegd, waarna mijn verklaring 'dat ik nu geen man zoek' lachend word weggewuifd. 
In mijn geval is het toch echt waar. Op dit moment ben ik alles behalve 'op zoek' naar een man. Ik moet eerst rust krijgen in mijn hoofd en alles op een rijtje hebben en daarnaast heb ik al een hele belangrijk(st)e en liefste man in mijn leven. En natuurlijk mis ik wel eens iemand om leuke dingen mee te doen of om naast neer te ploffen op de bank. Het gezelschap en de intimiteit. Maar tot nu toe maakt vooral mijn kleine man me de gelukkigste vrouw op aarde.

Nu geniet ik nog teveel van mijn eigen single leven en de vrijheid die daarbij komt kijken. Maar wie weet!? Die ene man, die ene goede of juist heel foute openingszin, en toch die heerlijke chemistry! Ooit misschien...  Maar diegene moet zich eerst bewijzen tegenover het strengste jurylid voordat hij mijn zoon mág ontmoeten. 

7 jaar geleden

Dankjewel! M'n zoon gaat voor alles <3 x

7 jaar geleden

Dankjewel voor je mooie reactie.. Goed gezegd! Het is een kwestie van openstellen, inderdaad. Genieten is het belangrijkste. Met of zonder een ander!

7 jaar geleden

Jij snapt het! En ik heb m'n handen al vol aan die ene kleine man ;) xx

7 jaar geleden

Wat heb je dat mooi geschreven!!! En je kind op 1 zetten, Respect voor jou!!! Liefs D xxx