8 jaar geleden
Weer helemaal overnieuw beginnen.....
"Als je hulp nodig hebt, dan zeg je het maar".... Maar heel veel mensen blijken ineens "doof" te zijn dan ...
Toen de verhuisdozen eindelijk allemaal leeg waren en het "genieten" eindelijk kon gaan gebeuren, toen werden de mannen ziek ( gewoon verkouden hoor, niks aan de hand ) maar die griep/verkoudheid heeft ruim 4 maanden geduurd
4 maanden lang huilen, snotteren, hoesten, diarree, rode billen, huilen, snotteren etc etc En natuurlijk niet alleen overdag, ook 's nachts ... Slaapgebrek was hier de orde van de dag.. Op een gegeven moment was het zo erg dat ik echt kon zeggen dat ik in de afgelopen 48 uur, 2 uurtjes geslapen had
Ryan was degene die mij voornamelijk wakker hield.. Thomas sliep wel aardig door, maar lag dan wel te hoesten in zijn slaap, maar Ryan huilde en wilde bij je zijn en als hij dat was dan wilde hij het toch weer niet
Zodat mijn moeder voorstelde om hem een nachtje mee te nemen, zij zou de slaap wel weer inhalen en dan kon ik in ieder geval een nachtje "bijtanken" ... Nou daar was ik natuurlijk heel blij mee.. Alhoewel het wel even vreemd was om "maar" 1 kind op bed te leggen was ik wel heel blij dat ik eindelijk weer een nachtje kon slapen..........
Ja helaas !!! Dus niet !!! Thomas miste Ryan hahaha.... praktisch de hele nacht in de weer geweest, dus ja, ik heb wel iets meer geslapen maar echt bijtanken kan je het niet noemen. Ryan heeft overigens heerlijk geslapen, een hele nacht door en was weer helemaal bijgetankt... uh ?!!! Goed plan.. verkeerde uitwerking ? :-p
Gelukkig heb ik dan ook nog 2 tieners die als ze thuis waren uit school eventjes op konden passen zodat ik snel wat boodschappen kon halen en ik dus de kleintjes niet mee naar buiten hoefde te nemen elke keer
Gelukkig heb ik dan ook nog 2 tieners die als ze thuis waren uit school eventjes op konden passen en de kleintjes mee konden nemen naar hun eigen kamertje zodat ik even snel kon stofzuigen en dweilen
Gelukkig heb ik dan ook nog 2 tieners die als ze thuis waren uit school eventjes de mannen konden entertainen of wat te eten konden geven zodat ik snel ons eigen eten kon maken
Gelukkig heb ik dan ook nog 2 tieners.............................
Want al die mensen die hulp aan bieden , die zie je niet helaas
Mensen lijken niet te begrijpen dat als je de hele dag met 2 huilende en snotterende kinderen zit dat je dan geen tijd hebt om te dweilen of iets en dat je dan niet in een andere kamer bezig kan zijn... 2 huilende en snotterende kinderen die dondersgoed weten wanneer je aandacht verzwakt en dan dus nog harder gaan huilen en snotteren ;-)
Maar gelukkig ............. toen werd het zomer .......... en verdween de griep eindelijk
We konden lekker naar buiten en daar bleek dat het echt buiten kindjes zijn, zodra ze de kinderwagen zagen werden ze vrolijk, jasjes aandoen was grote pret, volgens mij omdat ze al wisten wat er ging gebeuren
En of het nu een kwartiertje naar de winkel was voor boodschappen of 3 uur ( of langer ) naar de dierentuin of iets, de kinderwagen was hun grootste vriend :-) Heerlijk !!!... Daar knapt een mens van op !!
Zo kon ik met een zonnig humeur gaan beginnen aan de voorbereidingen voor hun 1e verjaardag !!
( foto is van 24 april )
Lindsy83
Ik heb wel eens de vraag gekregen waarom ik niet roep als ik hulp nodig had... 1 het is best vervelend om te moeten vragen, 2 de dagen gingen zo snel, dat je haast niet eens tijd hebt om stil te staan om hulp te roepen. Maar goed uit eindelijk komen we er allemaal wel :)
Anoniem
Oh zo herkenbaar! Het ene zeggen (uit beleefdheid), maar het andere doen.... Want uiteindelijk is iedereen toch meer met zichzelf bezig dan met jou. Ik heb het zelf meegemaakt tijdens de zware eerste loodjes van mijn tweede zwangerschap (ziek, zwak misselijk was ik). Degene die het hardst riepen: 'Willemijn! Doe rustig aan meid! Denk aan jezelf!!' , die liepen uiteindelijk het hardst aan mij te trekken als ze iets van me wilden. Begrip was toen ver te zoeken. Dat was voor mij een harde leerschool.