Wat ze je niet vertellen over de kraamweek.

''we gaan je nog even prikken en aan de hand daarvan kijken we of je naar huis mag of niet'' zegt de verloskundige. Hopelijk mogen we snel naar huis, de bevalling was echt een slopende rit geweest. Na 36 uur is ons prachtwondertje geboren maar ik lig in de kreukels, één liter bloed heb ik verloren en dat is merkbaar. Voorzichtig strompel in naar het toilet en verlies nog steeds grote bloedstolsels. Bah, waarom hebben ze niet verteld dat als je bevallen bent je nog bloedstolsels gaat verliezen vraag ik mijn vriend. 

De verloskundige komt terug met goed nieuws, ik hoef geen bloedtransfusie maar wel ijzertabletten en ik mag naar huis.
Rond half 12 ga ik heel voorzichtig in de rolstoel zitten die de verpleegkundige vast heeft, ik wordt enorm licht in mijn hoofd en uit angst sta ik weer op en kruip het bed in. Sorry zeg ik, maar ik ga nog niet naar huis. Ik mag nog een uurtje blijven van de verpleegkundige, en rond 12 uur raap ik al mijn energie en moed bij elkaar en hijs mij in de rolstoel. 
Voorzichtig rijd mijn vriend mij naar buiten, in de andere hand heeft die onze kleine vast en doet zijn best om het team zo goed mogelijk naar de auto te begeleiden. 

Als ik in de auto zit vraag ik mij af hoe sommige vrouwen weer zo fit kunnen zijn na de bevalling, ik kan amper lopen en ben lijkbleek. Wij wonen 5 minuten rijden van het ziekenhuis af, de rit voelde helaas alsof we er een half uur over deden. De auto staat stil en ik zie mijn moeder aan komen lopen, ze ondersteund mij zo goed als kan en stapje voor stapje loop ik ons huis binnen. Het is mooi versierd, maar het enige wat mij versierde was de bank die zo aantrekkelijk naar mij keek. Ik ga liggen en probeer te rusten, die paar stappen naar ons huis was al teveel en ik dacht dat ik bijna van mijn stokje ging. 
''Kom schat ik til je naar boven'' voorzichtig tilt mijn vriend mij het bed in, dit ligt zo lekker en ik val zowaar in slaap. 

Rond 5 uur komt mijn moeder naar boven met een bord ijzerrijk eten, normaal eet ik als een mus maar dit keer voelde ik mij een uitgehongerde leeuwin. Met de snelheid van het licht schraap ik het bord naar binnen, wat doet dat een mens goed zeg! Iedereen die mij kent weet dat ik een hekel heb aan tabletten, ik heb een paar van de ijzertabletten geprobeerd en al snel lagen ze in de prullenbak. Mijn nieuwe menu was: Spinazie, Broccoli, ijzerrijk vlees, roosvicé ferro, bergen appelstroop en floradix. 

Na een paar dagen was ik zodanig opgeknapt dat ik in ieder geval beneden weer naar de wc kon, ik had niet verwacht dat ik na een bevalling in onze douche zonder wc de behoefte moest doen. Vreselijk vond ik het feit dat ik dat moest doen, maar ik had geen keuze en was maar wat trots dat ik inmiddels naar beneden kon. 
Helaas heb ik in de tussentijd haar eerste badje, haar eerste douche en haar eerste luiers gemist. Dit moest ik inhalen en was blij dat ik inmiddels zelf een aantal dingen kon doen, gelukkig hadden we een hele lieve kraamverzorgster. Terwijl mijn vriend ondertussen weer aan het werk was leerde ze mij alles opnieuw, wat is dat leuk zeg en ik kon geen genoeg krijgen van ons meisje. 

Het fijne aan dat ik zo bedlegerig was, was dat ik wel lekker met haar in bed kon slapen. Wat is dat een heerlijk gevoel, je pasgeboren baby zo dicht en vertrouwd bij je te hebben. Een goede en lieve kraamverzorgster is ook van belang, zonder haar had ik het een stuk slechter er vanaf gebracht. Mijn moeder was ook in deze week bij ons in huis, ik voelde mij weer even moederskindje. Sommigen hebben mij het afgeraden maar niets was minder waar, zonder mijn moeder die elke dag kookte en alles bracht wat ik nodig had, was ik niet zo snel opgeknapt.

Al met al heb ik een goede kraamweek gehad, ik was uiteindelijk na anderhalf week weer klaar om mijn eerste stappen in de buitenlucht te zetten. Dit was heel zwaar en mijn conditie was totaal verdwenen, het voelde alsof ik met een rugzak van steen om liep. Mocht ik ooit nog weer zwanger worden, dan hoop ik dat ik iets sneller weer op de been ben, maar ik zou niet vergeten dat dit alles heeft geleid naar onze eerste eigen unieke welp.