Vanaf nu ging alles goed mis.

Ik was blijven zitten en moest het 2e jaar over doen, thuis al de nodige straffen gehad, 3 maanden niet naar buiten dat soort dingen. De klas waarin ik terecht kwam was aan het begin van het schooljaar al gedoemd te mislukken..

De drukste kinderen in 1 klas het was een zooitje!! Wel een gezellig zooitje maar van leren kwam niet zoveel. Slechte cijfers en vaak melden waren het gevolg. Halverwege het schooljaar kreeg ik bericht dat een goeie vriend van mij verongelukt was met zijn brommer. Mijn leven stond op z'n kop! 16 jaar en hij is er niet meer hoe ga ik dit ooit verwerken. Ik maakte opnieuw een zooitje ervan op school ik kon me gevoelens niet uitte, thuis zeiden ze dat ze het allemaal heel erg vonden maar het gewone leven gaat ook door dus moest ik me er maar overheen zetten en ik moest gewoon naar school de dag nadat ik het gehoord had. Ik was op school maar ook weer niet me gedachten waren ergens anders. 3 maanden na het overlijden van mijn goeie vriend kreeg ik de volgende klap te verwerken. De vader van een andere vriend van mij die mij zo gesteund heeft en getroost heeft de afgelopen maanden is verongelukt en opnieuw stortte alles als een kaartenhuis in. Ik kon niet meer aan en het hoefde voor mij niet meer. Het gevolg was dat ik van school af moest. Nadat ik van school af was werd het thuis alleen maar erger.....