U moet over een week terug komen

Bij het ziekenhuis aangekomen gooit manlief de auto voor de hoofdingang aan de kant.

We lopen naar de balie. Daar krijgt manlief een standje voor het parkeren. Manlief geeft aan dat we meteen moesten komen en doorgestuurd zijn. "Wat is uw naam meneer?" vraagt de baliemedewerker. "Vink" geeft manlief aan. "Ok, dat veranderd de zaak" antwoord de baliemedewerker.

Vanuit het niets komen er verpleegkundigen aan en word ik in een rolstoel gezet. We gaan met de lift en rijden/lopen door donkere gangen. Er hangt een enge stilte in het ziekenhuis. Hier en daar rinkelt er een alarmbel. 

Aangekomen in een muffige kamer met twee houten stoeltjes en een bed krijgen we een gesprek, wederom doen we ons verhaal bij de arts. 

De arts geeft aan dat hij inderdaad ervan uitgaat dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en even een inwendige echo wil maken. 

Ik moet me uitkleden en op bed gaan liggen. "Ontspan maar mw" zegt hij. Hij probeert gerustellend te glimlachen maar ik zie alleen zijn verkleurde snor.

Ondertussen doet hij een soort van condoom met glijmiddel over het echo apparaat. Manlief probeert een geintje te maken om me te laten ontspannen.

Echter lukt dat ontspannen me niet en ik knijp alles samen, wat er maar samen te knijpen valt in mijn lichaam. Dokter snor voelt dit en geeft een klopje op mijn bovenbeen, "kom op meid" zegt hij. 

Ik probeer te ontspannen en voel het apparaat verder naar binnen glijden, ik doe m'n ogen dicht.

"Gelukkig" hoor ik dokter snor zeggen. Manlief en ik kijken elkaar aan. "Kijk" wijst dokter snor naar het scherm. Manlief en ik turen naar het scherm en zien een zwart vlak met her en der witte strepen.

De dokter legt uit dat er een vruchtzakje in de baarmoeder zit,  dus dat is een goed teken. Alleen is het vruchtzakje leeg.... en er zit vocht in de baarmoeder. 

"Het kan zijn dat het nog iets te vroeg is om alles te kunnen zien, kom over een week maar terug" "Het kan goed gaan, maar helaas ook fout." Zegt dokter snor terwijl hij een hand geeft.