toch geen eigen plekje

We zijn bij het huis wezen kijken. We kregen toestemming. Vulden de formulieren in...

Kregen te horen dat 2 ervan niet klopten en kregen 48 uur uitstel om de boekhouder achter zijn vodden aan te zitten...

Toen we bij het huis gingen kijken kwam de realiteit keihard aan. Het was klein, echt heel klein.. Dit was echt even de druppel die de emmer van maanden over deed lopen. Ik kon niet meer verder, was er helemaal aan. Het was uitgeleefd en de vorige bewoner was niet direct zuinig geweest.. (een kogeltje lag tussen het dubbel glas in aan de binnenkant van het raam) Daar zou best veel geld in gaan zitten. In de woonkamer konden we de eettafel kwijt om vervolgens niet eens meer plek te hebben voor een tweede bank. Alles moest opgeknapt en zo veel verhuisvergoeding hadden we niet om dat mee te gaan doen.

Verschrikkelijk vond ik het, helemaal lam geslagen. Maar ik moest hier blij mee zijn.. het moest! Maar ik was het niet.

Opa en Oma kwamen om te dweilen. Mijn emmer was letterlijk overgelopen. Daarna ging het weer.

De dag daarna hebben we aangegeven de woning te willen. De dag daarna maar weer opnieuw gebeld want zo werken niet zo snel blijkt. Het was donderdag en ik had tot maandag om alle papieren in te leveren. Dat bleek nog een tripje naar de gemeente te gaan kosten ook. Fijn met die 2 kleintjes bij je.. de statige trap was een prachtige glijbaan vond mijn oudste.. Beetje jammer.

Maandag had ik alles bij elkaar en netjes op tijd gemaild.

Helaas bleek het niet te kloppen en moest de boekhouder snel in actie komen, die ook niet zo snel was. Woensdag een uur voor de eindtijd kreeg ik het laatste formulier binnen. Niet zo een leuke verrassing. Het inkomen dat we hadden opgegeven bleek de helft van het werkelijke inkomen. In negatieve zin...

Tot vrijdag gewacht op het antwoord. Ik wist heel zeker dat ze het af zouden wijzen. Het inkomen kon nooit voldoende zijn voor de huur van de woning. Verrassing toen ze vrijdag opbelde. Het was goed!!!

Maar we werden uitgesloten van huren en de woning was direct aan een ander aangeboden

Wacht even wat? Waarom?? Simpel, we hadden 2 kinderen (dat we overal en steeds bij ieder contact hadden gemeld) dus mochten we er niet in. Ergens begrijpelijk, maar dan had ik met mijn profiel toch nooit op deze woning moeten kunnen reageren? Sterker nog, als we 4 jaar geleden daar waren gaan wonen had het gewoon gemogen. Nu niet meer, kindjes zijn uit je buik dus tellen mee en worden geweigerd. Ook al zit de hele straat vol met gezinnen in seniorenwoningen. Maar die kregen ze pas toen ze daar woonden. Dus mag het wel..

Kennelijk kon dat wel. En kennelijk vonden ze het dus nodig om ons met onze 2 kindjes gewoon op de straat te laten staan dan dat we daar tijdelijk mochten gaan huren.

Hoe dan ook. Uitkomst blijft hetzelfde. Inmiddels nog maar 2 maanden op de teller. 2 weken gedacht dat onze zorgen voorbij waren. En nu staan we daar dan. Nog steeds in de kou, nog steeds op straat.

Dus dit is nederland. Een gezin dat zonder eigen toedoen op straat komt kan geen kant op. Wordt van alle kanten tegengewerkt in plaats van geholpen. En als het dan toevallig toch lukt om via een omweg te zorgen dat je niet echt op straat komt, wordt je glashard geweigerd.

En voor woningen die nog wel te huur staan in de buurt komen we niet in aanmerking. Er wordt te weinig verdiend. Dus voor 650 mag je niet sociaal gaan huren. Het enige dat dan nog kan is een woning in de particuliere sector voor 1000 en dat mag dan gek genoeg weer wel. Of een bed en breakfast met dezelfde uitkomst in je maandelijkse budget. En daar heb je het mee te doen.

Dit is dus nederland..