Stukje 1: Ik ben juf!

Een aantal jaar geleden maakte ik de switch om het onderwijs in te gaan. Eerder durfde ik deze keuze nooit te maken omdat ik bang was voor de stempel truttig. Werken met kinderen net als werken in de zorg was zo een cliché truttige keuze voor meisjes, zo wilde ik niet zijn. Daarom koos is voor de ICT kant. Begrijp mij niet verkeerd ook dat vond ik echt wel leuk maar bleek op den duur toch niets voor mij te zijn. Ik besloot mijn eigen domme opgelegde regels dus af te gooien en juf te worden.

Geen moment heb ik hier nog spijt van gehad. Ondanks dat mijn salaris duidelijk lager is dan wanneer ik in de ICT was gebleven, ondanks dat ik geen twee tellen voor mijzelf heb tijdens een werkdag, zelfs naar de wc gaan lukt vaak niet, ondanks de vele plas ongelukjes (niet van mij dus maar van de kinderen), de hoge verwachtingen van ouders, het vele papierwerk en de ongeduldige kinderen. Wat ben ik elke keer weer blij als ik juf genoemd mag worden en ik draag deze titel dan ook met trots.

Ik ben juf!