Rust?? Dat werd J. en mij niet gegund...

Mijn advocaat had mijn ex-man laten weten dat ik een procedure tot echtscheiding zal gaan starten, omdat na zijn actie het niet meer mogelijk was om een gemeenschappelijk verzoek in te dienen. Mijn ex-man moest op zoek gaan naar een advocaat. In deze zelfde week was ik er ook achter gekomen dat mijn ex-man geld aan het wegsluizen was naar de rekening van zijn ouders onder het mom van het "terugbetalen van een lening." In de jaren dat wij samen waren, heeft hij nooit grote bedragen van zijn ouders geleend, dus dit verbaasde mij.

De dag er na zou de eerste omgangsdag plaats vinden. Na de "slotactie" adviseerde mijn advocaat mij toch om de omgangsdag door te zetten. Mijn gevoel zei om het niet te doen, maar volgde het advies van mijn advocaat op. Wij spraken af in Rijswijk in de Mc Donalds. Mijn ex-man zou J. voor  twee uurtjes bij zich hebben, zodat J. ook aan de situatie kon wennen. J. reageerde normaal toen hij zijn vader zag en ging ook met hem mee. De afspraak was dat mijn ex-man mij op de hoogte zou houden waar mijn ex-man met J. zou gaan. Ik vertrouwde hem namelijk niet. De eerste dag ging het al meteen mis. Mijn man zei dat hij in het centrum zou blijven en is uiteindelijk naar een speelhal gegaan. Het geven van een normale lunch aan J., daar dacht hij niet aan. J. moest brood eten en heeft alleen chips en koekjes gekregen. Zijn luier was ook niet verschoond. Ik kreeg een vermoeide, hongerige J. terug. Dit zal J. niet kunnen volhouden dacht ik. Zo ging het elke week.

De dag er na werd ik weer gebeld door de tante van mijn ex-man. Ze vond het niet kunnen dat mijn ex-man zijn kind maar voor twee uurtjes mocht zien. Ik zei tegen haar dat ik het niet vond kunnen dat mijn ex-man 1,5 jaar niet naar zijn kind of vrouw heeft omgekeken, dat mijn ex-man na één dag het slot al had veranderd, ik het niet vond kunnen dat zijn vader op mij af stormde, ik het niet vond kunnen dat J. niet eens normaal eten van zijn vader kreeg. Ik maakte haar duidelijk dat ze mij niet meer moet bellen, ik heb een advocaat in armen genomen en die gaat alles regelen. Jouw bemiddeling heb ik niet nodig. Hierna heeft ze mij ook met rust gelaten.

Mijn ex-man wilde J. vaker zien en wij spraken af dat hij J. elke woensdag van 17:00 - 19:00 uur kon ophalen. Dit vond mijn man goed. De voorwaarden was wel dat zijn ouders hier niet bij mochten zijn. Natuurlijk hield hij zich niet aan de regels en hoorde ik van mijn familie dat ze mijn ex-man met J. en zijn ouders hadden gezien bij de Mc Donalds. Mijn ex-man zei altijd dat hij naar de Ikea zou gaan met J. Wanneer ik het hem vroeg, ontkende hij natuurlijk alles.

Zo ging het een tijdje door en mijn ex-man wilde J. meenemen voor een weekend. Omdat mijn ex-man 1,5 jaar niks deed qua verzorging voor J. vond ik het geen goed plan om J. een heel weekend met zijn vader mee te sturen. Ik zei tegen mijn ex-man dat ik dit nog te vroeg vind en J. is hier te jong voor is. Wij kregen hier vaak discussies over. Ook probeerde hij mij over te halen om naar de mediator te gaan, omdat dat werd vergoed door de rechtsbijstand. Elke keer zei ik dat ik een advocaat in armen heb genomen en dat hij voor mij alles zal regelen. Hierop zei hij "je weet dat mijn kosten niet vergoed worden." Mijn antwoord bleef altijd hetzelfde en zei tegen hem "jij wilt toch scheiden? Jij wilt toch het slot van de woning veranderen?"

Ondertussen had ik een baan en moest J. voor drie dagen naar de opvang omdat ik geen oppas voor hem had. Hiervoor had ik toestemming van mijn ex-man nodig. Ik heb deze ook netjes aan hem gevraagd en hij heeft deze toestemming niet aan mij gegeven. Gelukkig kon J. naar de opvang. In het begin vond hij het heel moeilijk om afscheid te nemen van mij, maar nu gaat het stukken beter. De leidsters merkte ook aan J. dat hij veel te verwerken heeft en dat hij dat uitte door veel te slapen.

Ik kreeg een e-mail van mijn advocaat. Mijn ex-man was een verzoek om voorlopige voorzieningen gestart. Nu gaat het echt beginnen...