Op vakantie met onze mannen

Wat hebben we getwijfeld, wel of niet naar de zon met onze tweeling van 11 maanden, wat eigenlijk inhoud: Wel of niet vliegen met twee baby's!? Maar na het pittige afgelopen jaar, besloten we, ja we gaan naar de zon, dus vliegen!

Vliegen met twee baby's, het lijkt op voorhand een hele onderneming, maar ik moet zeggen, het viel uiteindelijk niet tegen. Want hoewel de reisorganisatie aangaf dat we natuurlijk naast elkaar konden zitten in het vliegtuig, bleek bij het reserveren van de stoelen niets minder waar. Gekker nog, een plek bij het raam, met baby op schoot (hoe ga ik ooit bij mijn tas komen?) en er zat een rij tussen onze stoelen (dus alles dubbel mee) uit veiligheidsoverwegingen. Viel dat vooraf even tegen! Maar bij aankomst in het vliegtuig bleek deze maar halfvol en konden we toch naast elkaar plaats nemen. Ook terug bleek er de mogelijkheid voor een stoelwissel. Toch fijn en een stuk gemakkelijker!

Hoewel mijn vakantie altijd begon in het vliegtuig met een cappuccino en wat lekkers, durfde ik dat nu niet aan met een springende 11 maanden oude baby op schoot. Dus maar een sapje met draaidop. Je moet er wat voor over hebben! 

Na 6u reizen, aangekomen in het hotel, hebben we een super ruime familiekamer. (Niet geboekt, toch gekregen, het heeft zo z'n voordelen terugkeren in een hotel.) Snel de koffers uitgepakt, kids gegeten en op bed, en hoewel we normaal heerlijk een bedje langs het zwembad zouden hebben opgezocht om direct te genieten van de zon, gaan we ook even liggen, (zwemmen komt straks wel) om vervolgens tegen 17u wakker te worden. Uh... Die zon en dat zwembad komt morgen wel! 

En die komen zeker, super is het! Het is in Turkije nog rond de 35 graden. De mannen vermaken zich prima bij en in het zwembad, eten mee van het buffet en slapen regelmatig in de buggy. Meteen het moment dat wij ook even op ons bedje kunnen liggen en een bladzijde kunnen lezen, want tussendoor... Je raad het al, geen tijd, want Kay gaat de ene kant op en Levi de andere. Of Levi duwt Kay met z'n hoofd op de tegels en Kay trekt Levi in z'n kraag achterover. Wat zijn ze lief voor elkaar! De zonnebedjes zijn ideaal om aan te staan, maar doe je dat iets te nonchalant? Juist, de zoveelste flinke blauwe plek op Kay zijn hoofd. Vallen en stoten gel is onze beste vriend.

Maar hoewel we eerder 5 pagina's, als 5 boeken hebben gelezen. We meer op onze bedjes in de schaduw hebben gezeten, als gelegen in de zon. We ons diner zo snel mogelijk naar binnen werkte, omdat de mannen het toch wel zat waren om half 8. We met geen mogelijkheid anoniem onze vakantie konden vieren, want 2 blonde mannetjes die continu lachen en net kunnen zwaaien, ja die vallen op. (En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat we twee mama's zijn, onderwerp van gesprek voor onze medevakantiegangers, maar dat is een ander verhaal) Zijn we zo blij dat we zijn gegaan!

Want hoe super hebben we ervan genoten dat onze mannen in het vliegtuig en in de bus op schoot hebben geslapen (dat doen ze nooit meer!), ze zo super fijn samen kunnen spelen, van de vele lachbuien die ze samen hebben en de kletspraatjes in bed. Ze zo lekker kunnen eten, pasta en kip was favoriet, zr samen op ontdekking gaan, ze zo nieuwsgierig zijn, maar ook zo kieskeurig, ze toch altijd even controleren of hun mama's er nog wel zijn, het goed vindt en of broer nog volgt. 

Duidelijk zal zijn, dat we ons prima hebben vermaakt. We zeker niet uitgerust terug kwamen, maar dit is een vakantie geweest om nooit te vergeten!!!