7 jaar geleden
Onrust, vermoeidheid maakt egoistisch en slechte mama?
Nu 34 weken zwanger en de afgelopen week voel ik me energieloos en rusteloos. Ik word egoistisch en voel me een slechte moeder.
34 weken zwanger, het aftellen is begonnen.
Waar ik me hiervoor nog wel aardig goed voelde ondanks mijn verplicht verlof al vanaf 28 weken, ben ik me de afgelopen week slecht gaan voelen.
Enorme onrust in het lichaam ( mijn hartslag suist door mijn lichaam en voornamelijk mijn hoofd), niet kunnen slapen ( als ik 4 uurtjes haal op de hele dag is dat veel) en ontzettend veel voorweeën.
Die voorweeën zijn dan weer uitputtend en vermoeiend.
Ik begin de klachten te herkennen. Dit is wat er gebeurde bij mijn dochtertje. Alleen later bij week 37.5. Toen werd ik de volgende dag ingeleid omdat mijn bloeddruk en alle bloedwaarden niet meer goed waren.
We hadden gister controle en inderdaad de bloeddruk is in een week behoorlijk gestegen. Ik zit nog net in de zone dat het mag.
Nu elke week controle voornamelijk de check voor bloeddruk en de bloedwaarden. En ik begin het gevoel te krijgen dat ik blij mag zijn als ik de 37 weken straks ga halen.
Ik leef nu van week tot week en probeer alle rust te pakken die ik kan pakken tussen het onrustige gevoel en de voorweeën door.
Het ergste vind ik nog wel dat mijn lieve dochter van 1.5 jaar bijna niks meer aan haar moeder heeft. Ik voel me ook vaak een slechte moeder hierdoor. Waar ik eerder overal met haar naar toe ging lekker wandelen, fietsen naar de stad, naar vriendinnen probeer ik nu de ochtenden te overleven totdat ze naar bed gaat voor haar middagslaapje. Dan kan ik ook weer naar bed namelijk. Als mijn man de ochtenden thuis is ( werkt in ploegen) lig ik veel in bed of sta onder de douch de weeeën weer op te vangen. Gelukkig merk ik dat mijn man dit probeert op te vangen. Zodra hij thuis is gaat hij donderen dansen en spelen met haar. Ze is dan echt aan het genieten.
En alhoewel ik het gevoel heeft dat ze snapt/voelt dat er wat aan de hand is (ze geeft me veel kusjes, ze geeft de buik kusjes en komt lekker rustig bij me op schoot zitten).
Voelt dit voor mij slecht. Ze is zo lief voor me. Ik hoop dat de laatste weekjes wat rustiger worden zodat ik nog even 100%van haar kan genieten. Voor haar en mezelf!
Anoniem
Oei sterkte. Ik merk zelf ook nu ik 34 weken ben dat het pittiger word. Mijn zoontje (6) slaapt niet meer smiddags. Hij wil wel met iPad ( dan voel ik me een slechte moeder) naast me in bed. Dan kan ik toch een uurtje slapen. Hij is dan super lief en vraagt elke keer heb je lekker geslapen. Bloeddruk is bij mij wel goed. Maar mijn bekkeninstabiliteit word steeds erger. Merk ook vaker harde buiken op. Had ik in de zwangerschap met mijn zoontje niet. Ik trek lange stukken fietsen en weg zijn van huis ook niet meer. Voor mijn zoontje vervelend die wil graag van alles doen in de vakantie. Suc6 met de laatste loodjes
Anoniem
Ik kan je goed begrijpen. Ik heb dat gevoel ook heel erg gehad bij de zwangerschap van mijn zoontje. Ik was werkelijk 9 maanden mega ziek. Ik kon niet zorgen voor mijn dochter toen. De oma's en mijn partner hebben het overgenomen. Het is een heel naar gevoel. Maar op een of andere manier kon mijn dochter er prima mee omgaan. Ze heeft me nooit wat kwalijk genomen. Kinderen voelen het als niet helemaal lekker gaat en passen daar direct op aan. Wil je wel zeggen. Blijf niet te lang doorlopen met dat gevoel. Zoek professionele hulp om het een plekje te geven.
Anoniem
Niet schuldig voelen lieve mama.Niemand kiest voor te hoge bloeddruk en andere mediache kwalen.Ik zelf kreeg pre eclampsie bij mijn 4de kindje en was de hele zwangerschap moe.Pak je rust je hebt het echt nodig.En hopelijk red je de 37 weken.Succes met laatste loodjes <3