Nieuwe uitdagingen in het tweede levensjaar

Het is een tijdje geleden dat ik een blog geschreven heb, je kent het wel werk,cursussen, vrienden en een baby. Het is dus lekker druk geweest en het is zelfs zo druk geweest dat onze dochter gisteren opeens 1 was. We hadden besloten het groots te vieren, vrienden, barbecue en een hoop gezelligheid. Eerlijk is eerlijk het feestje was geslaagd en de kleine meid is goed verwend, toch knaagt het aan mij dat de tijd zo snel gegaan is. We zijn zo druk met ons leven dat de realiteit een stomp in mijn maag gaf en mij met de neus op de feiten drukte, ons meisje is nu dus een peuter. Ze blaast haar kaarsje uit en opeens denk ik aan de momenten dat ze nog lekker tegen mij aan kwam liggen, nog niet alles wilde ontdekken maar gewoon lekker bij haar mama en papa wilde zijn. 

Ze heeft inmiddels ook haar eerste echte kinderziekte gehad, met 40 graden koorts naar de spoedpost, iedere ouder zijn nachtmerrie. De zesde ziekte zei de huisarts kalm, paar dagen koorts en rode bultjes. Nou die paar dagen koorts met 34 graden waren beslist geen pretje, en daarna kwamen de rode bultjes. Al was ze toen ze ziek was wel heel aanhankelijk, lekker bij mama knuffelen en veel aandacht vragen. Dat was die paar dagen geen straf, eventjes genieten van haar. Gelukkig is ze inmiddels wel hersteld en kunnen we nu gaan uitkijken naar onze eerste echte buitenlandse vakantie. 

Terwijl we op de knop bevestigen klikken, slaken we een enthousiast kreetje. Onze eerste vakantie met ons dochtertje is geboekt, we zijn vorig jaar naar Zeeland 5 dagen geweest, maar dat is toch anders voor ons. Tenerife is voor een weekje ons onderkomen, we gaan wederom naar het geboorteland van mijn vader, ik kan niet wachten om haar alles te laten zien elk jaar weer. Bij elk nieuw ding wat we gaan doen komen ook weer de onzekerheden en de vraag hoe andere ouders het doen. Moeten we nou een pak luiers mee nemen, kunnen we haar favoriete pap mee nemen en gaat het allemaal wel goed in de felle zon?
Het zal weer een nieuwe uitdaging worden, maar agh dat komt ook wel weer goed.

 We hebben het eerste jaar met een baby gered, het is ons alles mee gevallen. Zolang je niet vergeet ook een beetje voor jezelf te leven en nieuwsgierig te blijven. Ik heb mij voorgenomen om samen met manlief meer bij het nu stil te staan, de tijd gaat te snel. We zijn in onze hedendaagse maatschappij zo druk met werken,leren en ontwikkelen dat we vergeten dat we ook in het nu moeten leven. Kijken hoe goed we het voor elkaar hebben, de mooie delen van de wereld moeten willen ontdekken, genieten van je gezin, blij zijn met de kleine dingen en genieten van de vriendschappen in het leven.