Negatieve kritiek, dat is mij ook wat!!

Zoals de meesten vast hebben gemerkt had ik de digitale pen even aan de wilgen gehangen en heb ik heerlijk met mijn gezinnetje genoten van onze vakantie. Echter kreeg ik toch een melding op mijn mobiel dat iemand mijn pagina had beoordeeld. Leuk, dacht ik. Totdat ik hem las....

Vanzelfsprekend moet je elke vorm van ongegronde kritiek langs je heen laten gaan en het ene oor in en het andere uit laten gaan, maar ik moest er toch even aan de opmerking 'wat een supe nicht die blogger' wennen als kritiek en er nog een beoordeling van één ster aan hangen ook. Hoe durft 'ie!? Naast het feit dat deze persoon niet eens de moeite heeft genomen om het woord 'super' voluit te typen, is het altijd makkelijk om anoniem je zegje te doen. Maar ach ja, hebben we niet allemaal een mening/oordeel over anderen?

Patrick, hoe gaat het nu met je dochter? Leuk dat je het vraagt! Met onze dochter (ondertussen bijna 6 maand oud) gaat het super; het is gezelligheid, vrolijkheid én schattigheid verpakt in een zeer vriendelijk pakketje. Tijdens onze vakantie hebben we weer optimaal van haar genoten en volle bak met haar geknuffeld, gebadderd en gelachen. Zelfs haar eerste tandjes zijn er al door. Op haar onderkaak splijten 2 witte, vlijmscherpe stukjes tand door haar tandvlees, dus het sabbelen op onze vingers heeft plaats gemaakt voor een vampierachtige aanslag op onze ledematen. Daarnaast heeft ze promotie gemaakt in de klas der nieuwsgierigheid en lijkt ze klaar voor het afstuderen; echt níéts ontgaat haar. Dit zorgt voor nogal komische taferelen als je haar de fles geeft en er is beweging of geluid in de buurt. Zo gebeurde het mij dat ik met haar op de arm tv aan het kijken was en haar de fles gaf. Ik hoor je denken: 'mannen kunnen geen twee dingen tegelijk'. Dit kan ik niet ontkennen, maar ik had de controle over de situatie. Althans, dat dacht ik. Ik had de omgeving gescand op bewegende en geluidmakende objecten, waarbij ik niets verontrustends kon ontdekken. Echter bleek onze perenboom in de voortuin haar aandacht te trekken nadat een zuchtje wind er voor had gezorgd dat de olijfgroene blaadjes en een enkel beginnend peertje in beweging kwamen. Toen het even te lang stil bleef op mijn arm en ik mijn blik richting mijn dochter met een spanningsboog van een goudvis wierp, heb ik toch de speen van de fles maar uit haar neusgat gehaald. Plop.....