Nare mede-moeders (sorry hoor)

Mijn dochter speelt wel eens met een meisje uit haar groep (2), maar echt lekker loopt dat niet altijd. Het meisje kan nogal dominant zijn en dat is niet altijd even leuk. Zij bepaalt wat er gebeurt en mijn dochter is daarin eerst heel meegaand geweest. Na afloop van een speelafspraakje heb ik het er echter wel met mijn dochter over gehad. Hoe zij het vond gaan, wat ze leuk vond en wat niet zo leuk was. En ik heb haar geleerd dat ze niet alles hoeft te accepteren en zij ook mag zeggen wat zij wil. Ik vind het niet mijn taak het vriendinnetje op haar gedrag aan te spreken. Maar de moeder van dat meisje dacht daar blijkbaar anders over ten aanzien van mijn dochter, die nu dus niet meer alles klakkeloos aanneemt van 'vriendinnetje' F,. Mijn dochter had met haar op het pleintje achter ons huis gespeeld en blijkbaar was dat niet naar de zin geweest van F. Ze was naar haar moeder gegaan en die had mijn dochter aangesproken op wat haar dochter haar had verteld. Jammergenoeg gebeurde dit allemaal buiten mijn gezichtsveld, ik was aan het werk en hoorde tijdens het avondeten van mijn dochtertje en haar iets oudere broer die er bij was geweest, wat er was voorgevallen. Ik ben er eerlijk gezegd goed pissig over dat de moeder van F. mijn dochter aanspreekt op iets wat in feite haar dochter met haar dominante gedrag over zich heen roept. Nu kwam mijn dochter voor zichzelf op en vond ik dat eigenlijk best knap van haar, krijgt ze op haar kop van een moeder die niet ziet hoe haar eigen dochter in elkaar steekt. Moet ik voortaan ook maar mijn mond opentrekken om andermans kinderen aan te spreken op hun gedrag??