Mijn eerste papadag; feest of chaos? DEEL I

Het verlof van mijn vrouw zit er op en naast het feit dat zij nu weer haar werk gaat oppakken, wacht mij een ander mooi feit waar ik naar uitkeek; papadag! Elke donderdag van de week mag ik mijzelf in de luxe wanen van een vrije dag waarop ik alle tijd heb voor onze dochter. Zoals eerder vemeld ben ik nog lerende als papa en dat was op deze dag niet anders. Op zo'n dag doe je voor het eerst alles alleen en moet je er 'zelf uit zien te komen'. De dag begon rustig, want ons kind had besloten de nacht eens goed door te halen  en zich later dan gebruikelijk te melden. Ik denk dat ze gewoon goed uitgeslapen aan haar dag met papa wilde beginnen. Langzaam kwam er een kreunend en brabbelend geluid van haar slaapkamer en eenmaal binnen begroette ze me met een grote glimlach van oor tot oor, nadat ik haar van haar buik op haar rug had gedraaid. 'Ze heeft er zin in', dacht ik. Direct maakte ik een fles á 180 cc voor haar om de dag goed te beginnen en er weer flink tegenaan te kunnen. Als een volleerd student op donderdagavond gooide ze deze fles achterover. En tijdens deze veldslag van enkele minuten, kwam mij een verontrustend geluid ten ore. Een geluid wat begon als een vlotte verplaatsing van een paar kuub lucht en eindige als het geluid waarbij je het laatste beetje uit een kunststof knijpfles mayo probeert te drukken; jackpot! Dus na haar overwinning op de fles wachtte mij de zware taak om haar te verlossen van haar luier die ondertussen tussen haar knieën hing van het gewicht van het vocht en de rest wat mee was gekomen. Ik legde haar op de rug in haar box en haar spleetoogjes verraadden haar leedvermaak voor wat mij te wachten stond. Voorzichtig trok ik de plakrand los van het de luier en trok de luier open. Alsof er een complete mosterdfles was leeggespoten in haar luier en er geen stukje wit van de luier meer zichtbaar mocht zijn! Ik keek met dichtgeknepen ogen naar haar gemaakte 'schilderij'. En dan is de dag nog maar net begonnen he! Moeizaam pakte ik haar spartelde voetjes vast die rakelings over de geel/groene massa heen en weer vlogen, waarbij ik helaas niet kon voorkomen dat haar rechterhak zicht dipte in deze smurrie. Hierop heb ik een rol behang aan billendoekjes gebruikt om haar huidskleur weer terug te vinden. Na minutenlang te hebben gewerkt met het zweet op mijn rug kon ik het sein 'brand meester' geven en na deze grondige schoonmaakbeurt werd het tijd voor het volgende dillema; de kleding! Van nature ben ik geen stylist, maar (door ervaring) weet ik wel dat gestreept niet op geblokt moet etc. Al 'bladerend' door haar garderobe viel me keuze op een leuk roze jurkje met een strikje aan de voorkant. Dit moet het worden voor vandaag! Dit tenue leek ook haar genoegdoening te mogen ontvangen, want bij de vraag of ze deze aanwilde, spartelde ze met armen en benen en krijste ze er een 'aaaaaaaah' achteraan. Outfit voor vandaag; check!

Wordt vervolgd.....