Mijn aller eerste moederdag, bijzonder!

Al weken lang moest ik echt even schakelen. De moederdag commercie/reclames en mailtjes vlogen mij weer om de oren. 'Zet je moeder in het zonnetje!' en 'Heb jij al iets voor je moeder gekocht?'
Aja, het is bijna moederdag! 2e Zondag van mei. Gezellig!
Maar dit jaar een groot verschil! Ik ben niet alleen meer 'de dochter' in dit verhaal maar zelf ook een mama nu. Dat is gek! Dat is wennen. Dat is leuk!!
Als ik aan moederdag denk dan is het mijn taak om mam een cadeautje te brengen, fijne moederdag te wensen en een dikke knuffel en kus te geven. Een blijk van waardering. Zoals het hoort als je net als ik het geluk hebt zo'n liefdevolle, behulpzame en gezellige moeder te hebben.
Maar nu ben ik ook degene die een dikke kus van manlief krijgt met de woorden 'fijne moederdag lief!'

Oja! *STRAAL*
Ik ben ook moeder. Nog niet zo heel lang. Nu 7,5e maand.
Dus dochterlief beseft nog niks maar dat maakt mij niks uit. Ik geniet evengoed. Van het idee alleen al. Als ik naar haar kijk, zij mij die mooie en grote glimlach geeft, er op los 'kletst' en het clowntje uithangt.
Dat ik dan mag beseffen dat ik haar mama en toch echt wel een geluksvogel ben!
Eigenlijk was het dit jaar nog geen moederdag. Maar een dochterdag! Voor dit moment ben ik vooral dankbaar dat ik haar moeder mag zijn. Ben ik haar dankbaar voor de liefde en vrolijkheid die zij brengt.
Maar de waardering die ik van mijn man kreeg (mede namens dochter) is zoveel waard. Dat je letterlijk de woorden uit zijn mond hoort dat je het zo goed doet en dat hij trots is. Op ons, ons gezinnetje
Ik kan er 'weer' een jaartje tegenaan. 'Weer' omdat dit natuurlijk pas mijn eerste moederdag was. Maar eentje met een gouden randje.
En natuurlijk ook nog bij mijn eigen lieve mama langs geweest. Ik mag dan 30 zijn nu maar ik blijf stiekem gewoon nog een beetje kind. Die het heerlijk vind om lekker bij mam en pap te zijn.