Mezelf zo schuldig voelen over m'n gedachten
We zijn weer enkele weken verder en we hebben de termijn echo gehad, maar nog zo ziek
We zijn weer enkele weken verder en we hebben de termijn echo gehad, maar nog zo ziek.
De termijn echo hebben we gehad en wat was het genieten om ons kleine gummiebeertje weer even te bewonderen. Half Oktober 2015 is de uitgerekende datum.
Van binnen zucht ik, blijkbaar toch hardop want manlief en de verloskundige kijken me aan. Zachtjes begin ik te huilen. Ik voel me schuldig omdat ik af en toe negatief denk over de zwangerschap omdat ik me zo ziek voel. Ik hou natuurlijk al volop van ons gummiebeertje en ik kijk nu al uit naar zijn of haar komst maar ik zou zo niet zwanger willen zijn. Om me heen zien ik mensen stralen en genieten en ik lijk op een wandelde vaatdoek die iedere keer als ik iets eet het eruit gooi.
Manlief en de verloskundige begrijpen me en zeggen dat ze me snappen. De omgeving zegt geniet nou maar lekker voor je het weet is het voorbij :s
Ik denk we zitten pas aan het begin. Zachtjes wrijf ik over m'n buik en moet een beetje glimlachen. Vroeger vond ik t altijd raad iedere zwangere vrouw wrijft over haar buik en nu doe ik het ook.