Lieve Imke, Deel 2: Verrassing!

Lieve Imke,

Ik moest ZO hard lachen toen ik jouw brief las. Ook heel hard huilen maar daar heb ik straks nog over…Je schreef over mijn verrassing aan jou. Niet wetend wat ik had gestuurd, vroeg je me wat ik van het nieuwe boek “Een leven na jou” van JoJo Moyes vond. Ik had het boek in een week uit en ondanks dat ik niet vind dat hij het haalt bij “Voor jou”, wat voor mij echt HETverhaal van de eeuw is, is het een mooi boek. Anders dan ik gewend ben van Moyes maar nog steeds mooi. Maar goed jij wist dus niet dat ik dit boek naar je opgestuurd had. Ik weet dat we beide weg zijn van de schrijfster en ik had je al een beetje gek gemaakt met dat ook dit een heftig boek is. Het leek me dus wel leuk jou er mee te verblijden. Ik hoop dat de verrassing geslaagd is. Veel lees plezier!

Wat betreft de strijd… Ik herken het. Sommige dagen haalt Evy het bloed onder mijn nagels vandaan met haar brutale mond. Ze kan zo uitdagend zijn. Wat dat betreft niet veel tips behalve: consequent zijn! En als het een uur duurt voor ze uit de hoek komt, dan duurt het maar een uur. Daarna kort zeggen waarom ze in de hoek moest en dan weer lief zijn. Ik ben de laatste tijd wat strenger tegen eef. Ik merkte dat ze wat brutaler werd dus nu is het 1 waarschuwing en daarna in de hoek. Na een dag, hooguit twee, is ze weer wat rustiger naar mij toe. Misschien moet je NOG iets strenger zijn? En als het niet helpt… Hou vol en whatsapp mij als je het niet meer ziet zitten. Samen redden we het wel tot de kids het huis uit zijn ;-).

Dan even naar de tranen. Zo lief om te lezen hoe je over onze vriendschap denkt. Ik heb maar weinig echte vrienden, kan ze op één hand tellen. Maar de vrienden die ik heb zijn me zo enorm dierbaar. Als je dan van één van je dierbare te horen krijgt dat je het goed doet als mama is dat erg fijn. Iedereen heeft zo af en toe even iemand nodig die zegt dat het goed is wat je doet. Ook al voelt het alsof je een complete dierentuin los hebt gelaten te midden in een winkelcentrum en jij er verantwoordelijk voor bent al deze diertjes weer veilig terug te brengen.

Zo overweldigend voelt het hele mama zijn voor mij eigenlijk. Zoveel ballen om hoog te houden. Vervolgens hopen dat één van die ballen niet valt. En als dat wel gebeurd, net doen alsof er niks aan de hand is en je alles onder controle hebt. Want naar de maatschappij toe mag je niet stil in een hoekje gaan zitten huilen toch? Nee, we moeten hard zijn. Overdag de perfecte huismoeder die een hapje eten klaar heeft staan voor het gezin en in de avond de perfecte vrouw die haar man verleidt tot wilde nachten. Om vervolgens weer om half 7 fris en fruitig voor de kindjes het ontbijt klaar te maken. Ik kan het niet. In de afgelopen drie jaar is het mij nog geen ene keer gelukt alle ballen hoog te houden. Er was er altijd wel één die tussen mijn vingers doorslipte. Ik moet toegeven dat dat balletje vaak mij of vriendlief betreft. Of ik loop mezelf compleet voorbij of vriendlief voelt zich genegeerd. Hoe doe jij dat? Je hebt drie prachtige kinderen en veel oppaskindjes. Je huishouden heb je meestal in de ochtend al gedaan en jullie gaan bijna trouwen dus de relatie zou goed moeten zitten. Ik neem echt mijn petje voor je af dat je het zo gedaan krijgt maar ik wil vooral heeeeeeeeeeeel graag tips van je hebben!

Liefs,

Daan