Snap

In de speeltuinjungle.

Een momentje observeren in de speeltuinjungle wie ben ik en wie zijn anderen. Uiteindelijk zijn we allemaal hetzelfde.

Daar zit ik dan, heerlijk op een terras in de schaduw, met zicht op een grote speeltuin, een kopje koffie, te kijken naar de mensen.

Ik zit en luister of ik mijn uitdagende jongens erboven uit hoor. Nee, dus even relaxen.

Ik kijk eens goed rond en het valt me op dat een speeltuin zoveel volwassenen trekt. Ouders met een kind tussen de laat ik zeggen 1,5 tot wellicht 4 jaar aan de hand of binnen handbereik ìn de speeltuin. Ouders van de glijbaan, in het klimrek, in een wiebel auto het kan allemaal. Maar ook ouders kijkend naar de grond, of in hun telefoon of haastig op zoek in een luiertas naar het benodigde product dat nu nodig is.

Mijn uitdagende jongens hebben zich verstopt in een wiebel auto. Gezellig met zijn twee onder de motorkap. Niet om te wiebelen maar om... wellicht een huisje te maken, de auto te repareren, te verstoppen tja alles kan met deze twee.

Een vader komt met zijn zoon aan de hand aanlopen en het was me niet helemaal duidelijk of mijn jongens wat anders bedacht hadden of liever in een andere auto wilden spelen vanwege een naderende volwassene. Het doet er ook niet toe in de speeltuinjungle is alles vaak zo opgelost.

Ik kijk hoe papa eerst in de wiebel auto instapt en aanwijzingen geeft waar zijn kind mag zitten en bedenk me hoe snel je eigenlijk als volwassene (soms ook onbedoeld) het roer over neemt. 

Ik zie een moeder met een kind dat gok ik een paar maandjes loopt. Het kind loopt naar het trapje en blijft staan en kijkt wat er allemaal in die speeltuinjungle gebeurd. Mama komt naar haar toe en zegt: oh pas op niet verder hoor want daar is een trapje, waarna ze vervolgens naast haar gaat staan haar een hand geeft en ze samen de jungle betreden. Mama gebukt om goed een hand vast te kunnen houden en kind iets voorover gebogen omdat mama net te snel gaat.

Daar zit ik dan met m'n kopje koffie. Even scannen waar mijn kinderen zijn. Ach ja de jongste (2) heeft een superhoge klimbaan gevonden en ik zie hoe hij oplettend en goed gecoördineerd bijna 3 meter hoog klimt. Pfffff toch wel spannend. Tja dan slaat de twijfel toe meehelpen of laten gaan. Ik kies voor het laatste. Waarna ik na een tijdje door een "mama help" ook de jungle betreed en net als de andere ouders bij mijn kind ben om erbij te zijn.

7 jaar geleden

Ah wat kan ik daar ook van genieten zeg, lekker naar mensen kijken, heerlijk