Ik ben nog geen 2 maar zeg al nee

Iedereen kent het wel tijdens t winkelen of buiten op straat op school etc. Een huilend schreeuwend kind dat staat te stampvoeten en een ouder die probeert het kind te sussen of ouderlijke dingen doet door duidelijke grenzen te stellen... het is niet altijd rozengeur en maneschijn ouder of kind te zijn.

Het begon heel schattig met nee knikken als hij niks meer wilde, tja hier ben ik zeg de schuldige aan want ik heb het hem tenslotte geleerd...

Maar soms is het best wel vervelend. T hoort erbij klopt en t gaat als het goed is wel over ;-)

Hoe geweldig ik de ontwikkeling ook vind van mijn zoontje moet ik nu wel duidelijk grenzen stellen! 

Een ritje naar de winkel bijvoorbeeld dat doe ik goed voorbereid... ik zorg dat meneertje een gevulde buik heeft..fieppie (speen) zit in de tas en meneertje beertje (zijn lievelingsknuffel) mag hij vast houden.. schone pamper en dan gaan we in de winkel mag hij altijd iets vasthouden van de boodschappen iets makkelijks wat niet kapot kan zoals billendoekjes ( hij zit nog in t karretje trouwens ) zijn boodschap gaat in zijn mini-boodschappentas zodat hij die mag vasthouden als we gaan afrekenen.

9 van de 10 keer gaat dit wel goed maar..... je raad t wel die ene keer dat t niet gaat dan heeft meneer er geen zin in dus dan is de winkel soms te klein.. t gebeurt je kan er niks aandoen... dan krijg je boze blikken of zelfs 1x keer een mevrouw schreeuwde door de winkel dat mijn zoontje maar eens op moest houden want t was een walgelijk jong ( die mevrouw heeft naar der hoofd gekregen dat ze zich er niet mee moest bemoeien en dat ze der schreeuwkop moest dicht houden!)  Je probeert alles om zo snel mogelijk je boodschapjes te doen en om gedurende die tijd je kind stil te krijgen... en als t niet lukt tja jammer dan toch...

Nog een "leuk" voorbeeld we waren in de efteling en meneertje doet stappen ( nog aan de hand en langs muurtjes en hekjes maar hey hij stapt!) En hij is mega gefascineerd door alle wonderlijke dingetjes in het sprookjesbos en dan zeg je na 30 min bij een raampje te hebben gestaan..ga je mee boef antw:Neeuh en met zn hoofdje nee knikken... schiet dan maar eens niet in de lach en blijf dan maar streng... het is lastig hoor mama zijn hihi.

Mijn zoontje verstaat ook heel goed nee maar vindt het natuurlijk wel een leuk spelletje om uit te testen hoevaak je nee zegt voor hij echt op zn donder krijgt...  

( ja ik ben een mama die als ze al vaak heeft gewaarschuwd een tik op de vingers geeft)

Als je eens ziet dat een mama het "moeilijk/lastig" heeft met een opstandige dreumes/peuter/kind denk dan zo ze doet haar best op haar manier heb begrip want iedereen heeft wel eens een dag waarop niks loopt zoals t hoort.. je gaat door en morgen is t weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden! En elke dag leren we weer van fouten die we eerder hebben gemaakt ;-).

Xxx