Snap

Home sweet home !!

Soms is het gewoon heerlijk als je na een lange tijd lekker in je eigen huis bent, ook al komen soms de muren behoorlijk op je af..

Als moeder van een zoon van bijna 4 maanden kunnen de muren thuis soms behoorlijk op je afkomen en wil je er graag even tussen uit, of beter gezegd gewoon even rust en tijd voor jezelf. Omdat mijn vriend 40 uur per week werkt ben ik vaak alleen met de kleine man en dat vind ik absoluut niet erg, want bij de gedachte dat een vreemde mijn zoon verzorgd ( kdv/ oppas) vind ik maar een eng idee. Wij als  ouders kennen natuurlijk ons kind het beste en weten wat hij wanneer nodig heeft / wilt, bij het idee dat een vreemde hem oppakt als hij huilt of honger heeft schieten vaak de gedachtes door mijn hoofd 'wat nou als ze hem laat vallen' of 'wat nou als hij te lang in zijn luier zit'  en ik weet natuurlijk dat ze bij een kdv wel weten wat ze doen maar alsnog een mens is gemaakt om fouten te maken en dat vind ik gewoon eng. En wat mij het meeste tegen houd is natuurlijk dat ik gewoon mijn mannetje graag bij me heb en lekker lang knuffelen of spelen als hij huilt, ik kan gewoon niet zonder mijn mannetje. Maar ik weet ook dat het op een gegeven moment ook niet anders kan als ik straks mijn studie weer ga op pakken en mijn vriend aan het werk is. 

Vanwege een operatie die ik twee weken geleden heb ondergaan kon ik mijn zoon niet oppakken of verzorgen want ik moest bedrust houden en mocht niet tillen, daardoor moesten mijn zoon en ik  tijdelijk ergens anders verblijven vanwege mijn zoon die natuurlijk verzorgd moest worden en ik dat dus niet kon, uiteindelijk waren we twee weken van huis en dat vond mijn vriend natuurlijk ook erg zwaar want hij miste ons en ik hem ook verschrikkelijk. 

Buiten het feit dat ik gewoon graag thuis ben in mijn eigen omgeving zijn twee weken gewoon erg lang als je de buurt niet goed kent en de mensen die er wonen. En dan duren twee weken erg lang.

Dit alles zorgde ervoor dat ik me nog meer besefte wat ik allemaal heb en hoe gezegend ik ben met mijn vriend, kind en een prachtig huis, en dat ik nog dankbaarder ben voor mijn dingen in het dagelijkse leven. Als ik dan op internet of tv zie hoe bv andere mensen het hebben in arme landen of in landen waar er oorlog is voel ik me soms erg egoïstisch omdat we eigenlijk soms al zeuren omdat we een goedkoop merk van bv broodbeleg niet zo lekker vinden ( die mensen in die landen zouden er erg blij mee zijn).

Al met al hebben we het echt super goed hier en hebben we eigenlijk niks te klagen!!!  

Home sweet Home !!

7 jaar geleden

Weet niet of het aan mij ligt maar vind dit 2 rare reacties ????