Hoelang nog voor het zover is?!?!

Het was allemaal weer rustig. Ik kreeg nu iedere 2 weken een echo en een gesprek bij de Gynaecoloog. Ik werkte op dat moment nog gewoon op de luchthaven als beveiliger. Het begon langzamerhand wel erg zwaar te worden. Die grote buik begon ik al aardig zat te worden en ik was pas net over de helft. Ik begon het ook zat te worden dat iedereen telkens zei "je bent al bijna uitgerekend zeker". Nou NEE dat was niet zo, en als je dan zei dat het 2 waren kreeg je altijd de opmerking dat word zwaar of jij liever dan ik. Daar was ik dus ondertussen zo klaar mee. Ach ja de hormonen gierde natuurlijk ook volop door het lijf haha. Toen ik 28 weken zwanger was besloot ik dat het tijd was om met verlof te gaan. En toen met 32 weken voelde ik een vreemde activiteit in mijn buik die ik niet kon plaatsen. Het leek of het met regelmaat terug kwam. Toen mijn moeder 's middags kwam om te helpen in het huishouden wilde ze dat ik meteen het ziekenhuis belde. De gynaecoloog wilde dat we meteen kwamen. Daar werden we even tussen door geholpen. Gelukkig waren het geen weeën maar mijn baarmoederhals was wel al aardig verkort. Ik moest nu toch echt rust gaan houden, van de gynaecoloog moest ik toch echt wel de 34 weken halen dat is zo belangrijk voor de kleintjes. Dat nam mijn lichaam wel erg serieus. Toen ik precies 34 weken zwanger was scheurde mijn vlies toen ik naar de wc wilde gaan. Ik wekte mijn man en belde het ziekenhuis. Omdat het gesneeuwd had adviseerde ze ons om geen haast te maken omdat ik niet echt het idee had dat ik hele erge weeën had. Ik belde ook meteen mijn moeder dat ze er rekening mee moest houden dat ik zou kunnen gaan bevallen en ik wilde haar er heel erg graag bij hebben. We waren voorbereid op vroeg geboorte door iedereen want dat kwam nu eenmaal vaker voor mij tweelingzwangerschappen. Toen we in het ziekenhuis kwamen werd ik meteen aangesloten op de monitoren maar de weeën waren weg. Na een dag daar gelegen te hebben zonder weeën kreeg ik een eigen suite zonder andere patiënten en met wifi en tv kon ik heerlijk vertoeven. Ik dacht echter altijd dat als je vlies scheurde je binnen 48 uur zou bevallen. Niets was minder waar want ik maakte gewoon vruchtwater aan en met bedrust zouden de kindjes het best nog wel eens wat langer vol kunnen houden. Liggen op bed lukte me totaal niet ik werd er echt onrustig van. Gelukkig mocht ik dan toch wel in de luxe stoel zitten die ook op de kamer stond, ik mocht verder nog naar het toilet maar meer ook echt niet. Omdat je kans hebt op infecties met een gescheurd vlies moest ik in het ziekenhuis blijven. Gelukkig kwam er iedere middag en avond visite want de dagen duurde erg lang. Met mijn boeken en laptop probeerde ik de uren door te komen. Gelukkig begon het WK darten ook weer en kon ik 's avonds als mijn man er was gezellig darten kijken. Ook een aantal zuster vonden dat niet erg. Wanneer het bezoek weg was kwamen ze nog even darten met me mee kijken. Slapen kon ik toch niet meer dat lukte al een tijdje niet. Inmiddels had ik ook een infuus waar ze bloed af konden tappen omdat ik niet te prikken ben. Met van die vervelende rollende aders en vocht in het lijf was het niet meer te doen. Om te zorgen dat het infuus niet dicht zou gaan lieten ze het doorlopen met water. 's nachts werd er gecontroleerd of het zakje nog vol was. Heel zachtjes kwam de zuster binnen en ik zeg heel droog je hoeft niet zo zachtjes te doen hoor. Die stond binnen 2 seconden op de hal omdat ze zo geschrokken was. Ik heb gebulderd van het lachen. Dat was toch wel een teken voor de zusters dat ik niet sliep. De volgende nacht kreeg ik een pilletje waar ik beter van zou moeten gaan slapen maar ook dat hielp niet. De nacht erna kreeg ik een injectie in mijn bil daar sliep ik wel van. Ik was zo stoned als een garnaal. Toen ik 36 weken en 3 dagen zwanger was kon ik echt niet meer en werd er besloten om de volgende dag ook al was dat 1e kerstdag in te gaan leiden. Spannend nu zou het niet lang duren voor ik mijn mannen zou gaan ontmoeten.

Snel meer!!!