Snap

Hij is er! Zit alles er op en er aan?

Ineens is hij er.. als een echte doe-het-zelf-er heb ik mijn pers weeën getrotseerd

Het was zo onwerkelijk. Daar was hij dan. Nog voor middernacht was het voorbij, nou ja het ergste was voorbij. Ik denk dat ik er zo op ingesteld was dat het nog uren zou duren dat ik het allemaal even niet meteen kon bevatten. Er was dit heerlijke gevoel maar ook nog het boze chagrijnige gevoel veroorzaakt door de pijn. Nu ik alle heftigheid had doorstaan was zelfs het kleinste pijntje te veel. De navelstreng die op me drukte, de verdovingsspray voor het plaatsen van de hechting, het plaatsen van de hechting en daarna toch nog maar een hechting. De geboorte van de placenta was wel weer goed te doen. Ik wilde gewoon even geen gedoe meer daar beneden.

Wat ik wel wilde was weten of alles in orde was. Zo'n moment waarop de tijd even stil staat. Hij kreeg eerst een 9 en toen een 10 op de APGAR, vingertjes en teentjes werden geteld en al die andere checks. Ik kon redelijk mee kijken en merkte op dat z'n piemeltje er wel erg gezwollen uit zag. De VK concludeerde een epispadie. Een afwijking die te verhelpen is maar waar een kinderarts even naar moet kijken. Ze adviseert om na het weekend de huisarts te bellen en te laten doorverwijzen naar een kinderarts. In eerste instantie lijkt het vooral een esthetische afwijking oa omdat het uiteinde van de plasbuis wel op z'n plek zit. Belangrijk is om goed in de gaten te houden of en hoe hij plast. 

Dan krijg ik hem weer terug en mogen we een poosje bonden. Huid op huid. Wat een hummeltje. Ik ben geloof ik verliefd.