Snap
  • feest
  • Moedergevoel
  • 1jaar
  • stommecorona

HIEPERDEPIEP HOERA! Één jaar?!

Waar is dat jaar gebleven?

11.02.2021 

Onze Viënne is bijna 1 jaar. Jemig, een heel jaar voorbij. Een heel gek jaar voorbij. En wat snel! Toen we met Viënne uit het ziekenhuis kwamen, vertelden meerdere mensen ons dat we moesten genieten van alles, want het gaat zo snel voorbij. We knikten vriendelijk, maar dachten vaak ''een jaar.. heb je enig idee hoe lang dat duurt?!'' En nu heb je één keer geknipperd met je ogen en het is al zover. Lekker cliché he? Een jaar waarin ontiegelijk veel is gebeurd. Een jaar waarin ultiem geluk en intens verdiet elkaars hand vast hielden. Een jaar waarin we in dal zijn gezakt en nu de weg naar boven aan het beklimmen zijn. Een jaar waarin Viënne ons allen zoveel liefde, geluk en plezier heeft gegeven. Een jaar dat nooit meer vergeten zal worden. 

12.02.2021

We worden wakker van Viënne's gebrabbel. Ze maakt gezellige geluidjes en heeft het maar druk met haar knuffeltjes in bed. We kijken elkaar aan: ''Ze is 1 jaar. Gefeliciteerd met onze dochter''. We openen haar slaapkamerdeur waarna we begroet worden met de grootste glimlach van de hele wereld. We zingen voor Viënne. Ze begint direct te dansen en te klappen. Ze vind het prachtig. Nadat we samen nog eventjes in bed hebben gelegen en we opstaan, check ik mijn telefoon. Zoveel berichtjes van alle lieve mensen om ons heen, die ons zo hebben gesteund, feliciteren mij nu met de verjaardag van Viënne. Tranen rollen over mijn wangen. Er gaat een rollercoaster van emoties door mij heen. Van intens geluk en dankbaarheid dat we deze dag mogen vieren, naar verdriet als ik terug denk aan precies een jaar geleden, naar geluk als ik Viënne 's middags zie spelen met haar broer op wie ze zo ontzettend gek is. Een raar iets hoor, die hormonen.

Een groot feest! Dat geef je toch als je kindje 1 jaar is geworden? Nu even niet. Wat een domper op het leven is deze corona toch. Niks kan gevierd worden. Alle belangrijke momenten worden in het klein gevierd en stilletjes bij stil gestaan. We kunnen haar verjaardag niet vieren, zoals we graag hadden gezien. Dan maar corona style:

Opa's en oma's wilden wel eventjes langskomen. We hebben en walk-by georganiseerd en als kers op de taart ook een virtuele verjaardag, zodat iedereen er toch op een bepaalde manier bij kan zijn. Wat kunnen we toch creatief zijn met z'n allen, haha! Toch kijken we er erg naar uit. Een klein feestje. Een feestje, wat we altijd maar voor lief namen, soms geeneens zin in hebben, is nu een kostbaar iets geworden. 

Laten we die kleine feestjes dan ook koesteren, want dit maakt het leven toch zo mooi. Maak van iedere dag eigenlijk een klein feestje, koester dus iedere dag. 

Wij gaan weer een jaar tegemoet. Een nieuw hoofdstuk met hopelijk wat meer zonnestralen. Een jaar dat hopelijk iets minder snel voorbij vliegt. Met Viënne.