8 jaar geleden
Hey, ze is NIET dom.
Als moeder van een mentaal-uitgedaagd kind word ik soms knetter-krankjorum ervan: Het onheus gebruik van het woordje DOM.
"Doe niet zo dom" Ik hoor het mijn moeder nog roepen. De exacte toedracht weet ik niet meer, wel weet ik nog dat men net had vastgesteld dat ik duidelijk bovengemiddeld intelligent ben, en dat ik destijds mijn moeder dus verbaasd aankeek.
Ik was eigenwijs, en wellicht ook wel een tikkie lui als jong meisje. Dus ik haalde er niet altijd uit wat erin zat. En dat was DOM.
Mijn moeder heeft me dat destijds uitgelegd: "Ja jij bent intelligent, maar als je daar niet goed gebruik van maakt, is dat DOM."
En dus had mijn moeder destijds gelijk; ik moest niet zo dom doen.
Dat is me altijd goed bijgebleven: Intelligent en slim zijn twee totaal verschillende dingen, het ene wordt je mee geboren, het andere is een keuze.
Vanaf dat mijn oudste schoonheid nog maar heel klein was, en voor het eerst besef kreeg dat ze niet volledig mee kon komen heb ik haar verteld dat ze niet dom is. Ik heb haar verteld dat ze de pech heeft gehad met een laag IQ geboren te worden, maar dat het haar keuze is om wel of niet bij de pakken neer te gaan zitten. Om wel of niet eruit te halen wat er inzit.
Ze heeft altijd haar uiterste best gedaan, Ik heb daarover eerder een Blog geschreven.
En nu komt het: De laatste tijd krijgt ze steeds vaker te horen dat ze dom is. Zowel kinderen die regulier onderwijs volgen, als ook kinderen bij haar op school noemen kinderen met een SO/VSO achtergrond: DOM. (Ja inderdaad de kinderen bij haar op school noemen ook zichzelf dom.)
Ik kan het ze niet eens kwalijk nemen, want ik hoor het overal, ik hoor het zelfs gezegd worden op tv. Soms indirect met de woorden: "Hij/Zij is niet zo slim". Mijn dochter kijkt me steeds vaker aan, met een blik van: "Mam? snap jij dat?" En steeds weer roep ik dat men hier intelligent/on-intelligent verward met slim/dom.
Als iemand een IQ onder de 90 heeft is diegene beneden gemiddeld intelligent, als deze persoon dan zijn uiterste best doet om er alles uit te halen wat er in zit is hij/zij erg SLIM.
Heeft iemand een IQ van boven de 110, dan is diegene bovengemiddeld intelligent, als deze persoon er dan de kantjes vanaf loopt is hij/zij DOM.
Ik heb bij dat laatste stukje expres niet het woordje "erg" gebruikt, maar eigenlijk vind ik als moeder van een meisje dat regelmatig wenst dat haar IQ het haar mogelijk gemaakt zou hebben al haar dromen te volgen en waar te maken, het echt oer-rete-dom als je bij je geboorte een goede intelligentie hebt meegekregen, en je daar niks mee doet. En voor hen die luid schreeuwen dat kinderen kind moeten zijn, dat ze moeten spelen: Spelen = leren, en ik vind dat kinderen heel veel moeten spelen, kleuren, verkleden, fietsen, schommelen, klauteren en (zodra ze daar oud genoeg voor zijn, en er interesse in tonen) lekker leuke boekjes lezen.
Maar mensen alsjeblieft, noem iemand die nu eenmaal niet gezegend is met een grote intelligentie nooit DOM, misschien zijn ze juist wel slimmer dan sommige intelligente mensen.
gestante
Dank je Momst, jij raakt mijn boodschap spot-on. Ik las op facebook reacties waar ik stijl van achterover sloeg, en die me echt verdriet deden. Maar toen las ik jouw reactie, en die maakte duidelijk dat jij hem echt snapte. Ik heb als tiener ook die domme keuzes gemaakt, maar denk nu inderdaad ook: "wat als ik wel mijn best had gedaan?" En als ik dan nu naar mijn oudste dochter kijk, besef ik me dat ik het me nooit meer kan veroorloven mijn intelligentie te verkwisten. Ik heb zoveel binnen handbereik, mijn dochter zal misschien nooit zelfstandig wonen, zal nooit als arts levens redden (Haar grootste wens ooit.) en zal waarschijnlijk nooit moeder worden, laat staan oma ...... en dat alles omdat zij minder gezegend is met haar IQ.
Anoniem
Eens!! Ik behoor zelf tot de domme kant... Een bovengemiddeld IQ van 143, maar lui als een varken. Ik ben met hakken over de sloot naar de Havo gegaan en heb daarna vrij gemakkelijk mijn HBO afgerond, maar ik vraag me nog steeds elke dag af hoe het eruit zou hebben gezien als ik me wél had ingezet en naar de universiteit was gegaan. Mijn man is het tegenovergestelde. Hij vind leren lastig en niet leuk. Hij heeft zijn Mavo afgemaakt en is daarna zo kort mogelijk naar het MBO gegaan. Hij werkt inmiddels op universitair niveau, en niemand die er om maalt dat hij dat papiertje niet heeft. Hij is de slimste van ons tweeën.
gestante
Nijn81, Wow dat zijn inderdaad rot opmerkingen. Zoals gezegd in mijn blog: Ik vind iemand pas dom als hij/zij zijn capaciteiten/talenten onbenut laat. Op facebook zag ik enkele reacties die dit duidelijk niet uit mijn blog hadden begrepen. Dat is jammer want ongeacht je IQ (En laten we wel wezen IQ is een cijfertje dat zegt hoe groot je talent is informatie te verwerken.) indien je het niet ten volle benut en het bijltje ooit neergooit en stopt met leren en je te ontwikkelen ... dan is dat dom. Maar iets niet weten, of dichtslaan op een cruciaal moment, of iets niet kunnen, of iets niet snappen .... dat is NOOIT dom.
gestante
Warna, dat herken ik dus. onze oudste heeft soms heel veel verdriet van haar beperkingen, maar nog meer van de reactie van de buitenwereld. Overigens heeft zij dan het "geluk" op het speciaal onderwijs te zitten waar ze zich op haar plek voelt.