Het verlossende woord..

De eerste weken van januari gingen niet zoals ze moesten gaan. Mijn man sprak helemaal niet met mij en liet ook merken dat hij niets van mij wilde hebben. Hij was afstandelijk, ging met mij om alsof wij huisgenoten waren. Zelfs voor J. deed hij niks meer, J. kreeg ook geen aandacht van hem. Voor mij was het een nieuw jaar en ik wilde er het beste van maken, alleen gaat dat moeilijk in je eentje.

Tweede weekend van januari. J. en ik zaten sinds nieuwjaar thuis. Mijn man was druk of met zijn cursus of met zijn voetbalwedstrijden. Hij dacht niet echt aan zijn gezin. Op een zaterdag kregen wij ruzie, omdat zijn zusje na kerst bleef stoken tussen ons. Mijn man was het met mij eens dat zij aan het stoken was geweest en had haar daarop aangesproken. Zusje was boos en sprak niet meer met haar broer. Later belde een zwager van mijn man hem op en vroeg of hij "Risk" bij hem kwam spelen. Mijn man riep mij naar boven en zei dat hij later naar zijn nicht gaat. Ik keek hem aan en zei "ehm J. en ik zitten al de hele dag thuis, wij willen ook wat met zijn allen gaan doen. Tegen mij zeg je dat je het druk hebt met je cursus en nu kan je wel tijd vrij maken voor je nicht?" Mijn man reageerde geïrriteerd en zei, laat maar ik bel hem wel en zeg wel dat ik niet kom. Hierop zei ik, nee joh ga maar naar je nicht. Ik krijg steeds meer het idee dat je liever niet hier met ons wilt zijn. Hij had zijn zwager afgebeld en even later zei hij dat hij een tante van hem had gebeld dat wij later even langs zouden komen. Prima dacht ik en ik begon aan het avondeten. De avond verliep verder rustig bij zijn tante en thuis aangekomen, zei mijn man geen woord meer tegen mij.

Die donderdag er na mailde ik mijn man of hij wat brood wilde halen voor J. Ik zat nog steeds zonder baan en kreeg geen uitkering meer van het UWV. Wij zaten vaak krap bij kas. Ik probeerde mijn geld, dat ik had, zoveel mogelijk te besteden aan de behoeftes van J. Het was voor mij belangrijk dat hij af en toe ook iets lekkers kreeg om te eten. Die avond vroeg ik aan mijn man of hij brood voor J. wilde kopen. Mijn man zei "ik heb maar 8 euro, morgen wordt het salaris gestort. Ik kan niet veel boodschappen halen." Hierop zei ik "je hoeft niet veel boodschappen te halen. Alleen brood voor J." Een uur later kwam mijn man thuis met een halve brood, een paar flesjes bier en een fles wijn. Ik keek hem aan en zei "je had toch niet veel geld?" Mijn man keek mij aan en lachte "die wijn heb ik even nodig." Ik wist niet wat ik hoorde en zei, met dat geld had je iets lekkers voor J. kunnen kopen, dat heeft hij lang niet gehad. Mijn man keek mij aan en bleef lachen. Ik liep naar boven en barstte in tranen uit. Hoe kan iemand zo egoïstisch zijn? Ik liep naar beneden en mijn man vroeg aan mij wat er aan de hand is? Ik keek hem aan en zei er is niks aan de hand. Hierop zei hij "je roept het zelf op je af dat je geen geld hebt en niks kan kopen voor J." Ik roep het zelf op mij af, vroeg ik aan hem? Weet jij wel waar mijn geld naar toe gaat? Wie koopt alle kleding voor J. Wie zorgt er voor dat hij in ieder geval iets te eten heeft? Ik draai elk dubbeltje om dat ik heb en mijn laatste dubbeltje gaat naar mijn kind. Ik had wel geweten wat ik met mijn laatste 8 euro had gedaan. Mijn man wist dat ik gelijk had en zei niks meer. Even later vroeg hij aan mij, wil je wijn? Ik keek hem aan en zei niks. Ik pakte J. op en zei er is eten in de koelkast, je kan dat eten. Wat ga jij eten vroeg hij aan mij? Ik heb geen honger. Met deze woorden liep ik naar boven en ging naar bed. De dag er na werd ik door mijn broertje opgehaald en was ik bij mijn ouders blijven slapen.

Een week later. Mijn man werkte "thuis" en was naar zijn ouders gegaan. Hij deed heel vreemd en kwam tijdens zijn lunch thuis en zei. Ik eet vanavond bij mijn ouders, je hoeft niet voor mij te koken. "Hoe bedoel je, je eet bij je ouders? Je hebt hier nog je vrouw en kind zitten." Hij reageerde er niet op en begon J. wat te eten te geven. Op de vraag wat hij J. gaf om te eten kreeg ik geen antwoord en ik haalde het uit J. zijn mond. Wij kregen een woordenwisseling. Mijn man keek mij aan en zei "Ik wil van je scheiden. Ik kies voor mijn moeder en zusje." Met die woorden liep hij de deur uit. Het eerste wat ik deed, was mijn broertje bellen om mij en J. op te halen. Nadat ik had opgehangen, begon ik de kleren, het speelgoed en andere spullen van J. in te pakken. Van mezelf nam ik de belangrijke dingen mee. Ik werd opgehaald en verliet ons huis...