Het lukt even niet deze periode

Ik kan het even allemaal niet. Zo heb het gezegt. 

Zoals ik al eerder schreef hebben we een peuterpuber in huis. Alle grenzen worden elke keer opnieuw opgezocht en ik kan het niet op meer opbrengen om strikt en duidelijk te zijn. Ik ben zelf nu 23 weken zwanger en zit vol in de bijbehorende hormonen. Ik huil om alles en weet het ze zelf ook niet meer. Laat staan dat ik ook nog beslissingen moet/mag nemen voor T. Op alles wat ik zeg is het standaard antwoord nee dat wil ik niet. Gevolg is dat ik al met lood in mijn schoenen begin aan het avondritueel. Ik weet dat is geen goede start maar kan er niks aan doen. Manlief is op dit moment nog thuis vanwege de vakantie die we net gehad hebben. Hij heeft veel gedaan en geholpen wat mij weer even lucht gaf. Maandag begint hij weer en ik heb nog 2 weken vrij. Ik zie nu al op tegen het ochtendritueel, en het ophalen bij de créche. Hij is wel duidelijk en strikt en dat wordt ook niet altijd geaccepteerd door maar hij gaat wel minder vaak uit zijn stekker en is makkelijker corrigeerbaar. 

We hebben het er ook samen over en ik zie en begrijp het wel maar het lukt mij niet om het goed te buigen. Echt de tranen stromen soms over mijn wangen als we weer in de klinche liggen. 

Zucht het gaat allemaal weer over maar ik zou zo graag willen dat T en ik het weer gezellig hebben als er dingen moeten gebeuren. 

We kunnen wel leuk samen spelen en dat vraagt hij ook vaak. Het is dus niet alleen maat kommer en kwel gelukkig. Van die momenten geniet ik ook echt.