Snap

Gewoon, Guusje! 1.3

Fuck wie is dit nu weer?! Wat heb ik gisteravond allemaal uitgespookt? Ik moet Lena bellen, misschien dat zij het weet.


Ik bel Lena, maar ze neemt niet op. Oke dan Guusje. Wat heb je uitgespookt gisteravond? Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet en besluit om toch even niks terug te appen. Ik moet nog genoeg voor mijn werk doen dus ik besluit in mijn badjas naar beneden te lopen. Ik maak een grote kop koffie en plof met mijn laptop op schoot op de bank.

Ondertussen is het al vijf uur. Lena heeft nog steeds niet terug gebeld. Ik besluit om het nog eens te proberen. Weer neemt Lena haar telefoon niet op. Dit is niks voor Lena. Ik ren naar boven en trek snel een spijkerbroek, shirt en gympen aan. Ondertussen probeer ik nog een aantal keren Lena te bellen. Ik gris mijn fiets uit de tuin en fiets met een razend tempo naar het huis van Lena.

*Tring, Tring, Tring* verdorie maak die deur open! Ik klop zo hard op de raam dat hij er nog net niet uitvalt. Wat is dit?! Ze is toch gewoon naar huis gebracht door de taxi gisteravond. De gordijnen aan de voorkant zijn dicht, dus naar binnen kijken lukt ook niet. Ik besluit om achter over haar hek heen te klimmen. Misschien dat ik vanuit daar naar binnen kan kijken. Als ik in de achtertuin sta zie ik Lena liggen….. op de grond! Ik zoek naar haar sleutel die ze altijd in het plantenbakje naast de achterdeur verstopt en laat mezelf binnen.

“LENA!!! LENA!!”. Ze reageert niet, waardoor ik nog meer in paniek raak. Ik moet wat doen… wat moet ik doen dan?! Oh ja ambulance.. nee wacht ademt ze nog? Ik pak mijn telefoon en bel 112. In mijn paniek weet ik nog niet eens wat er aan de hand is. De vrouw aan de andere kant van de lijn probeert me te kalmeren.

“Ja met Guusje! Jullie moeten NU komen!”

“Oke mevrouw. Wie moet er komen en waarnaar toe?”

“Ja weet ik veel… Lena ligt hier ik weet niet eens of ze nog wel ademt!!” de tranen rollen over mijn wangen.

Binnen 10 minuten, al leek het voor mijn gevoel uren te duren, staan er twee politie agenten en twee ambulance broeders binnen.

“Het lijkt erop dat ze gedrogeerd is mevrouw van der Sloot”

“Maar dat kan helemaal niet! We zijn gisteravond in Rotterdam geweest, daarna zijn we beide door dezelfde taxichauffeur naar huis gebracht. Ze heeft me nog geappt dat ze lekker ging slapen en dat ik dat ook maar moest doen. Ik heb helemaal NIKS aan haar gemerkt!!”

Ik merk dat de paniek door mijn lichaam raast. Het appje dat ik had ontvangen ben ik ondertussen alweer vergeten.

“Mevrouw van der Sloot? Weet u misschien het wachtwoord van haar telefoon?”

Ja goede vraag man met je mevrouw van der Sloot. Alsof ik dat weet.

“Kom maar hier ik probeer het wel”

“Mevrouw van der Sloot eigenlijk wordt de telefoon gebruikt als bewijsmateriaal aangezien we niet weten wat er zich hier gisteravond heeft afgespeeld. U mag het proberen maar dan moet u even deze handschoenen aantrekken”

Ik tik haar geboortedatum in. Fout. Misschien het nummer van haar kantoor. JA GOED!

Meteen op het scherm verschijnt er een appje.

- Slaap zacht kleine klikspaan X –

Het nummer heeft ze niet in haar telefoon staan. Maar wacht eens even? Is dit niet dezelfde persoon die mij geappt heeft? Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en vergelijk de nummers met elkaar. Huh?! Wat is dit nu weer?