6 jaar geleden
Ervaring Keizersnede
Man man man wat was ik bang. Huilend stond ik de ochtend van de sectio onder de douche, ik durfde niet, ik wilde niet!
Welke gek heeft bedacht dat een kind er ook weer uit moet? Dat kan toch helemaal niet???
Eenmaal in het ziekenhuis in de kraamsuite kwam de volgende huilbui. Vreselijk vond ik het, bang was ik, trilde als een rietje, maar ik had geen keuze, dochterlief moest eruit en dat gaat hoe dan ook niet zo fijn als ze erin gekomen is.
Gelukkig ging de tijd redelijk snel. Mijn bloeddruk werd gemeten, mijn temperatuur er werd gemeten, er werd een ctg van dochtertje gemaakt en een echo om te kijken of ze nog steeds in stuit lag, dat was gelukkig het geval, anders zou de keizersnede niet doorgaan. Daarna kreeg ik een operatiehemd en moest ik me omkleden. Ook vriendlief kreeg een operatiepak. Na een uur en 10 minuten werd ik opgehaald, help! Mijn vriend mocht nog niet mee en ik moest in m'n eentje naar de holding, de ruimte voor de OK. Daar kreeg ik een infuus, plakkertjes op m'n borst en werd mijn bloeddruk gemeten. Gelukkig waren de verpleegkundigen erg aardig en wisten ze me gerust te stellen, ook de gynaecoloog die de keizersnede uit zou voeren, kwam nog even langs, dat deed me goed. Al stond het huilen me nog steeds nader dan het lachen.
Oh my God, de OK is gereed en ik word er heen gereden. 8 man staan me op te wachten, holy shit, dat is letterlijk een hele operatie! 1 gynaecoloog, 1 kinderarts, 2 anesthesisten, 2 verpleegkundigen en 2 assistenten, poeh. Ik moest mezelf vanuit bed op de operatietafel hijsen waarna men aan alle kanten met me bezig was, de ruggenprik werd gezet, catheter ingebracht, tent opgebouwd, ik werd aan de monitor gehangen, m'n vriend mocht eindelijk naast me komen zitten, alles ging tegelijk! En wat bleek, ze waren al begonnen!
Na welgeteld 9 minuten kwam onze dochter ter wereld, mijn vriend mocht kijken en barstte in tranen uit, zo mooi! Ons dochtertje ging 5 minuutjes met mijn vriend en de kinderarts mee, waarna we gedrieën de rest van de operatie bijwoonden (de tijd vloog en ik heb er niet veel meer van meegekregen). Al met al waren we na een uur weer terug op de kraamsuite.
Ook de pijn en het herstel zijn me alles meegevallen. Dag 2 was wel erg vervelend qua pijn, maar exact een week later liep ik alweer achter de kinderwagen, en als het aan mij had gelegen, had ik dat eerder gedaan, maar de kleine mocht nog niet naar buiten.
Al met al heb ik me zooooo druk gemaakt van te voren, wat uiteindelijk echt totaal niet nodig was.
Anoniem
Vandaag 4 jaar geleden kwam ons tweede kindje net als de eerste 5 jaar geleden met de keizersnede ter wereld. De eerste keizersnede was niet gepland en is uiteindelijk als spoedkeizersnede het dossier ingegaan en heel eerlijk daar hebben we zelf (gelukkig) heel weinig van meegekregen. Ik zat de volgende ochtend al naast mijn bed en ben na twee nachtjes in het Z-H te zijn geweest al lekker naar huis mogen gaan. De tweede keizersnede 13 maanden later was wel gepland omdat het kindje niet indaalde en is in alle rust gehaald. Ook hier na twee nachtjes in het Z-H weer naar huis. Ik heb helemaal nergens last van gehad en voelde me erna ook echt super (behalve dat ik achteraf tot de conclusie kwam dat ik geen kinderen zelf kan baren)
Anoniem
Bij mijn oudste begonnen de weeën om 5 uur smorgens. Later aardige ontsluiting en werden de vliezen handmatig gebroken. Vruchtwater gepoept....dus ziekenhuis.( was thuis) Eenmaal daar schoot het niet op en hoofdje lag naar boven te kijken ipv beneden. Ze trok haar hoofd steeds terug. Ik zelf trok het niet meer( pijnstilling mocht niet meer) om 19:30. Dus na 14,5 uur weeën werd er besloten keizersnede. Ik huilde erg...van teleurstelling en blijdschap dat het eindelijk mocht gebeuren dat onze dochter echt er uit mocht. Om 20:34 is ze geboren. Dus een spoed keizersnede eigenlijk. Herstel duurde erg lang bij mij. Wel 3,5 week voor ik wat meer kon doen. Kon eerste dagen amper in e uit bed komen van de pijn. Tweede dochter werd ingeleid....maar bedacht toen even weer te draaien????. Dus weer een keizersnede aangezien mevrouw er niet uit wilde op de natuurlijke manier. Ik baalde wel natuurlijk en was bang voor de pijn die ik toen had naderhand. Maar nu ging het herstel heel snel en zou het zo nog een keer doen hi.
Anoniem
Ik heb er inmiddels 3 gehad en zou het zo weer doen! De eerste was een spoed en dat was wel heel heftig maar de twee andere waren gepland en gingen heel relaxed. Bij nr 2 hebben ze alleen een fout gemaakt met mijn nieren en heb ik de week erna met een drain gelopen. En bij de laatste hadden ze in het hoofdje van mijn dochter gesneden. Ze lag erg dicht onder het vlies blijkbaar. Toch heb ik het niet als dramatisch ervaren allemaal.
Anoniem
Onze oudste kwam na 15,5 uur weeën uiteindelijk via een spoedkeizersnede ter wereld. Geen tijd om me druk te maken dus. Al denk je achteraf natuurlijk wel even: 'Dat had ook anders af kunnen lopen...' Onze jongste werd geboren door een geplande keizersnede. Daar ging ik eigenlijk heel relaxt in. Ik had het immers al eens meegemaakt. Mijn herstel van de jongste verliep qua wond sneller dan na mijn oudste. Al had ik na de jongste heel veel naweeën en uiteindelijk bleek ik ook 2 soorten bacteriën in mijn blaas te hebben opgelopen door de blaaskatheter. Dat waas heftig, maar ik ben ontzettend dankbaar dat we er allemaal gezond uit vandaan zijn gekomen. Geniet van je dochter!