Eerste blog met spek, bonen en struisvogeleieren.

'Lies... Lies wordt wakker je snurkt. Ga op je zij liggen!' Ik voel de irritatie door Jarno's elleboog die niet zachtzinnig mijn rug perforeert. Ik draai me om en ben klaar wakker. Jarno niet, hij slaapt weer. Malend over mijn dagelijkse portie stress, denk ik na over een manier om mijn ei kwijt te kunnen. Ineens kreeg ik een briljante ingeving (nou, of het briljant is moet zich nog uitwijzen). Ik ga een blog schrijven!

 Met maar (bijna) 21 jaar levenservaring zal ik qua leeftijd tot de categorie 'jong en onbezonnen' horen. Ondanks dat, heb ik genoeg eieren die ik kwijt wil/moet. Zeg maar struisvogeleieren. Ik heb vaak zat tegen Jarno gezegd: 'Van ons leven zouden ze een soapserie moeten maken, dat zou goed lopen!' Nou, bij deze dan geen soapserie maar een blog.

Ik zal mezelf kort voorstellen, een uitgebreide versie zal ooit nog volgen (denk ik). Ik ben Elisa Bruning, 20 jaar en een dikke 2 jaar inwonend bij mijn vriend Jarno (25) en zijn alcoholistische vader Luuk. Gezegend met de perfecte ouders (Mark en Jessica) en een lief broertje en zusje (Kevin en Jane) mag ik zeker niet klagen. Ik ben 3e-jaars studente bedrijfseconomie en heb een grote passie voor alles wat maar met koken/bakken en natuurlijk eten te maken heeft.

Voor mijn gevoel surrogaat moeder van twee leuke hondjes en ook wel voor reuzebaby Jarno, passen echte kindjes nu nog niet in mijn leven. Heb altijd een grote kinderwens gehad en als de tijd rijp is en wij onze zaakjes op orde hebben, zal ik hier zeker voor gaan.

'Wat ben je nou de hele tijd aan het doen?' Ik zie de nieuwsgierigheid in Jarno's ogen terwijl hij multitaskend (schijnt dat mannen dat toch kunnen) zijn XBOX controller bedient en tegelijk probeert een knetterchocoladestick te jatten. Ik vertel hem over mijn plannen om te gaan bloggen en ik merk dat hij zijn lach in moet houden. Hij kucht zoals hij altijd doet. 'En wat wil je daarmee bereiken? Met zo'n blog?' 'Nou ik kan alles waar ik mee zit ook aan jou vertellen sjat?' Hij kijkt me aan met het ene oog nog groter dan de ander, lacht en zegt op een plagerige toon: 'Ik denk dat je inderdaad beter kan gaan bloggen. Je kan alles tegen mij vertellen, maar of ik luister...' Hij gamed rustig verder en ik rond mijn introductieblog af.

Binnenkort zal ik mijn eerste echte blog schrijven. Hopelijk tot snel!