Een extra controle...

In de dagen na onze minivakantie ga ik heel snel achteruit. Mijn opleving is alweer voorbij en ik kom in een enorme dip. Ik ben alleen nog maar moe, alles doet me zeer en de buik zit al behoorlijk in de weg. Ik krijg last van hoofdpijn klachten en een enorm vervelende pijn in mijn bovenbuik, alsof er iemand de hele tijd op slaat. Ook heb ik inmiddels last van gekneusde ribben. Ik ben pas 26 weken zwanger maar de baby ligt enorm hoog met zijn billen waardoor er de hele dag tegen mijn ribben wordt geduwd.

Het is weekend en Bram en ik zitten samen op de bank tv te kijken. Dan voel ik me ineens totaal niet goed. Ik probeer mijn ademhaling rustig te krijgen maar ik heb het mega benauwd. 'Bram ik voel me niet goed!' Bram kijkt me aan en ziet dat ik helemaal wit ben weggetrokken. Ik voel me slap worden in mijn lichaam alsof al mijn spieren ineens in standje ontspannen gaan. Bram helpt me om op mijn rug te gaan liggen. ' Ik zie je niet meer!' Roep ik lichtelijk in paniek. Mijn zicht is gevuld met rare lichte vlekken en ander ruis. Ik voel hoe Bram mijn benen optilt en neerlegt op een opgestapelde berg kussens. 'Rustig ademen Maaike, ik ben bij je.' hoor ik in de verte. Hij laat me rustig liggen en langzaam wordt mijn zicht weer normaal en voel ik me minder slap. 

De dag erna moet Bram weer gewoon naar zijn werk. Nadat ik naar de wc ben geweest voel ik me licht in mijn hoofd worden. Shit dit gaat weer mis! Ik probeer niet in paniek te raken maar ik voel mijn benen met de seconde slapper worden. Het bed! Ik moet naar het bed! Ik strompel richting de slaapkamer en klamp me aan alles vast wat ik maar tegen kom. Ik hijs mezelf op bed en ga op mijn rug liggen. Net op tijd want net als gisteren zie ik niks meer. Ik blijf opvallend rustig, ik weet dat het goed komt. Ik probeer mijn benen want omhoog neer te leggen en langzaam komt mijn zicht weer terug. Ik blijf even liggen tot ik me echt beter voel. Dan bel ik de verloskundige, want ik vind het een eng idee dat dit overal kan gebeuren. 

Nadat ik mijn verhaal heb gedaan moet ik meteen langskomen. Ik bel Bram op en hij komt vanuit zijn werk zodat hij mee kan naar de verloskundige. Daar wordt door de assistent eerst mijn urine gecheckt. Ze zegt niks maar haar blik stelt me niet gerust. Daarna meet ze mijn bloeddruk en ook daar wordt niks over gezegd.  ' Een momentje alsjeblieft, ik haal er even een verloskundige bij' zegt ze. Daar zit ik dan met Bram en een half uur later komt er inderdaad een verloskundige bij. 'Dag Maaike, ik wil nog even voor de zekerheid je bloeddruk meten' Na het meten van mijn bloeddruk wil ze ook nog even mijn buik voelen en luisteren naar het hartje van de baby. 'Nou ik heb niet zo heel goed nieuws. Er zijn sporen van eiwitten in je urine gevonden en je bloeddruk is echt te hoog dus ik moet je doorsturen naar het ziekenhuis in verband met een eventuele zwangerschapsvergiftiging. Ik ga nu voor je bellen en dan moet je meteen naar de spoed afdeling.' Ik blijf erg rustig. Ik zie wel hoe het verder gaat. Aan Bram zie ik dat hij zich zorgen maakt. De verloskundige belt naar het ziekenhuis en dan kunnen we meteen gaan.