Een dagje wellness met verloopt anders dan gepland..

Ik heb een week vakantie en heb op dinsdag een lekker dagje wellness geboekt met moeders. Ze had een moederdagvoucher gehad van Thermen Bussloo maar in de zomervakantie kwamen we er niet aan toe, dus hebben het verschoven naar deze vakantie. Op dinsdag want dan is het badkleding dag. Maandag zeg ik nog tegen mijn man "Ik hoop dat ik geen bloeding krijg in het zwembad. Straks denken mensen nog dat ik ongesteld word ofzo!" Half grappend maar met een serieuze ondertoon.  

Omdat het vakantie is mag je pas van 16 uur met een voucher komen, we hebben geboekt van 16.00 tm 22.00 uur.  We zijn mooi op tijd en gaan lekker relaxen in het hamambad, buitenbad en de rozensauna. Om half 6 krijgen we honger en besluiten in het restaurant te gaan eten. We kiezen voor het dinerbuffet, en scheppen twee keer op. Heerlijke runderstoof met bulgar en ratatouille.  Ik heb zo'n zin in de toetjes, ik ben gék op gebak en toetjes en had al heerlijke dingen zien staan. Ik neem nog een slok van mijn drinken en net als ik wil voorstellen voor de toetjes te gaan voel ik het weer.. "Volgens mij heb ik een bloeding!" fluister ik hard tegen mijn moeder. "oh nee dat meen je niet! We gaan snel naar huis!" roept ze en staat op. Ik durf niet goed op te staan, bang dat alles onder het bloed zit en mensen gaan kijken. Hoe langer ik blijf zitten hoe meer bloed dus besluit toch maar op te staan. Ja hoor, bloed op de bank.. We lopen snel het restaurant door, wat een eeuwigheid lijkt te duren. In het restaurant moet je een badjas aan over je badkleding en loop je op slippers. Het bloed stroomt langs mijn benen, mensen kijken, het lijkt wel een slecht stukje uit een horrorfilm.. Mijn moeder spreekt iemand aan die weer een leidinggevende er bij haalt. Ondertussen sta ik langs de muur met het bloed langs mijn benen. Mensen die voorbij lopen kijken verschrikt. Ik huil.  

De leidinggevende leid ons snel , door het zwemgedeelte, naar de EHBO kamer zodat ik daar rustig kan zitten. Ik bel mijn man voor het noodnummer van de verloskundige en bel haar vervolgens op. We zitten nu natuurlijk op best een afstand en ze gaat bellen met het ziekenhuis in Apeldoorn. Een kwartier later belt ze op, ze vraagt hoe het nu is met het bloedverlies. Ze kreeg een spoedtelefoontje en was nog niet aan het ziekenhuis bellen toe gekomen. Dat ging ze nu doen maar wilde even weten hoe het er nu voor stond. Het bloeden was nog niet geminderd helaas en ik had flinke koppijn gekregen. Ze belooft zo weer terug te bellen. 

Ondertussen is mijn moeder zich snel omkleden en haalt ze onze spullen op. De leidinggevende loopt met haar mij naar de parkeerplaats om mijn auto op te halen, gelukkig is hier de nooduitgang en kan ik straks meteen de auto in zonder eerst weer door het halve gebouw te hoeven lopen. Eindelijk belt de verloskundige op dat we terecht kunnen in het Gelreziekenhuis. We hoeven niets te betalen en krijgen twee vrijkaartjes voor de volgende keer, echt super super netjes van Thermen Bussloo! 

Het is een kwartiertje rijden en ik zit op een oude dikke handdoek die we mee hebben gekregen zodat de stoel niet vies word. Aangekomen lopen we naar het ziekenhuis, koud!!! Ik loop in mijn natte bikini met bebloede badjas aan en mijn benen onder het bloed het ziekenhuis in. Mijn moeder regelt snel een rolstoel, ik heb ontzettend pijnlijke steken rechts onder in mijn buik. 

Op de afdeling word ik naar een kamergeleid en worden mijn temperatuur en bloeddruk gemeten en bloed af genomen. Daarna volgt de echo, en wederom zien we een kloppend hartje! Pfieuw! Weer een opluchting! Dat blijft elke keer zo spannend! De hematoom is zo goed als even groot als een week geleden, 6 cm. Even later krijgen we de uitslag van het bloed en deze is allemaal goed. Ik mag weer naar huis. 

De dag erna lig ik vooral op bed en is een ritje naar de supermarkt mijn uitje van de dag. Donderdag gaat het redelijk. 

Ik heb nu al 3 bloedingen in 1,5 week tijd gehad, pff waar gaat dit heen? Je zou haast niet meer de deur uit durven. Gelukkig kan ik het aardig van me afzetten en ben ik er vrij nuchter in, maar ik heb momenten dat ik me toch wat zorgen maak. Als dit zo door gaat kan ik mijn werk nooit vol houden. Ik lig halve nachten wakker, zo ook vannacht dan ben ik half 5 klaar wakker met knallende koppijn en val uiteindelijk rond 7 uur pas weer inslaap. Dit gaat bijna elke nacht zo. Ik heb regelmatig pijn op die specifieke plek in mijn buik. De verloskundige denk dat het zenuwpijn is omdat er iets in mijn baarmoeder zit wat er niet hoort. Gisteravond was voelde ik me ineens heel beroerd en benauwd. Ik zou dan het liefste bellen maar durf niet, want dan moet ik vast weer komen, blijkt mijn bloeddruk en het bloed goed en kan ik weer naar huis.. Lastig allemaal. Ook vandaag heb ik twee kleine aanvallen gehad van die benauwdheid. Tenminste zo noem ik het. Ik heb dan moeite met ademen, met goed mijn best doen in en uit te ademen en heb dan het gevoel dat ik te weinig adem krijg. Even in de gaten houden anders na het weekend toch maar even bellen voor de zekerheid. 

Nu hopen op een rustig weekend, zonder gekkigheden zoals een nieuwe bloeding.

Ik wens iedereen een goed uiteinde en een gezond, gelukkig en geweldig 2017!