8 jaar geleden
Draak van een zwangerschap
een draak van een zwangerschap, in verwachting zijn, ik kon echt niet begrijpen wat daar nou zo leuk aan is.
Zo bijzonder, een wonder, prachtige tijd, echt genieten.
voor mij helaas niet. Ja het is bijzonder en ja het is een wonder maar ik heb niet genoten.
De eerste weken van mijn zwangerschap was ik moe en niet een beetje moe maar zo moe dat ik de hele dag sliep.
Daarna begon ineens de misselijkheid die stopte niet meer tot ik een week of 32 in verwachting was. Wat nog een beetje hielp waren gember tabletten van de tuinen.
Rond de 17 weken kreeg ik pijn aan mijn bekken, direct naar de fysio geweest en daar vertelden ze mij dat ik bekken instabiliteit had. BALEN!
Ik werk in de zorg en kreeg het met de dag zwaarder, Mijn werkgever was niet heel erg meedenkend en liet mij ondanks de pijn hele dagen werken.
Dit was slopend, ik heb me ziek moeten melden, nee ze waren niet blij met me maar het kon echt niet meer. Het allerergste vond ik nog dat ze mijn klachten niet serieus namen. ze deden het af als de ''gezonde'' ziekte.
Met 30 weken begonnen mijn vingers te tintelen kreeg ik steken in mn pols en de pijn in mijn bekken was inmiddels doorgetrokken naar mn rug en ik kon niet meer zitten, liggen of staan.
Ik kreeg twee injecties in mijn polsen omdat ik carpaal tunnel syndroom had. wow dat luchtte op, 1 kwaal weggestreept.
De bekken instabiliteit was geen instabiliteit meer maar zwangerschaps ischias. Ik sliep niet meer van de pijn en door de hormonen natuurlijk. Ik omhelsde zijn hormonen, ik mocht en kon me altijd ongegeneerd laten gaan, toch grappig dat ik nu niet meer midden in de supermarkt durf te huilen. En ik had vreselijke poets buien, snachts om 03.00 de keuken schoonmaken, koffie zetten en broodjes smeren voor manlief.
Ik ben nog 2 x opgenomen geweest om normaal te kunnen slapen, Ik ben zo blij dat ik dat heb gedaan, na een nacht goed slapen ziet de wereld er heel anders uit.
Ondanks al mijn kwalen en pijntjes genoot ik van mijn momenten bij de verloskundige, even hartje luisteren echo's en pret echo's
Ik genoot van het gezellige getrappel in mijn ENORME buik van de momenten dat ik de enige was die haar kon voelen, ze was toen nog echt alleen van mij.
Door een rekenfoutje ben ik over de 42 weken gelopen, de uitgerekende datum klopte niet als we samen terug rekende. (mijn man was namelijk niet thuis die week en nee ze is niet van de melkboer.)
Mijn bevalling was vreselijk en uiteindelijk is mijn dochter geboren dmv een keizersnede.
Ik krijg vaak de vraag of wij voor een tweede gaan maar om eerlijk te zijn zit ik daar niet op te wachten, we hebben het super met zn drieën. En ik tel mijn zegeningen.
elke1989
Eindelijk iemand die eerlijk durft te zijn! Mijn zwangerschap was niet zo erg maar ook geen feestje.
jacquelien83
Hier ook geen eerste fijne zwangerschap, ook eerst dood moe, kon de hele dag slapen, vervolgens door een verkeerde beweging zwangerschap ischias opgelopen toen ik 12weken was , maar niet goed verzekerd om steeds naar de fysio te kunnen. Wel 1x geweest. Toen kreeg ik met 16weken een blinde darm ontsteking. Hier door kon ik de gekregen oefeningen niet meer uitvoeren had ik mega veel vruchtwater en voelde ik de kleine niet bewegen op af en toe een kontje na. Ik heb de rest van de zwangerschap zo goed als zittend op de bank doorgebracht. Met de bevalling alleen maar de ischias zenuw gevoeld waardoor ik bijna geen lucht kreeg door het gevoel dat iemand mijn stuitje steeds een trap gaf. Opgehaald door de ambulance omdat hartslag kleine steeds daalde dus ook niet thuis kunnen bevallen. Een grote knip gekregen waar ik een half jaar last van heb gehad, vloeide 3 maanden na de tijd nog en had geen goede borstvoeding begeleiding dus baby erg hysterisch huilen van de honger maar door de ischias pijn ook niet zelf kunnen pakken en troosten. Ook die pijn en afknelling heeft 3 maanden geduurd. Dan heb ik ook nog eens een baby dat uren krijsde na voedingen en de eerste 2 jaar om de 3 uur paniekerig wakker werd om vervolgens een uurbezig te zijn om hem te kalmeren. Af en toe echt zo'n spijt gehad ooit begonnen te zijn met kinderen krijgen. Toch als ik naar mijn kleine kijk zou ik hem niet willen missen. Na heel lang nadenken zijn we toch voor nog een kindje gegaan. Iedereen zei dat alles wat dit X mis was gegaan niet nog eens kon gebeuren. Verzekering omhoog gedaan zodat ik om de twee weken bij de fysio terecht kon. Door deze regelmaat en alles goed doseren heb ik veel minder last gehad. Kreegwel bekken instabiliteit erbij maar de oefeningen hielpen goed en de buikband is fantastisch. Dit X voelde ik mijn kindje goed bewegen, geen last van moeheid enmaar heel kort misselijk. Ook bevalling ging nu geweldig door tips van fysio geen extreem pijn erbij van bekken of ischias. Niet ingeknipt en borstvoeding gaat fantastisch. Nu een week geleden bevallen maar voel me zo ongelooflijk goed na deze zwangerschap dat ik blij ben toch een tweede X zwanger te zijn geworden omdat ik nu een heel relaxed jongetje erbij heb. De eerste zwangerschap blijft traumatisch maar doordat de tweede zoveel beter ging kan ik het nu makkelijker een plekje geven. Blijf praten over alles wat mis ging ook tegen de verloskundige mocht je voor een volgende gaan. Zei kunnen je goed begeleiden en ook fysio is heel belangrijk. Succes en geniet van je kindje
Lindsy83
Jammer dat je niet meer van je zwangerschap hebt mogen genieten. Ik hoop dat je kleine meid inmiddels al een hoop heeft goed gemaakt! ;)