De oudste 2 kids in vogelvlucht

Zoals bij het vorige blog al vermeld hoeft mijn dochter haar vader niet zo nodig meer te zien. De reden :  Zijn agressie

Hoewel hij haar  ( zover ik weet ) nooit geslagen heeft, heeft hij anderen wel mishandeld.  Ik val daar zelf ook onder.. Zowel lichamelijk als geestelijk. ( emotioneel eigenlijk )

Mij aan zich binden onder het excuus van "ik kom uit een gebroken gezin en wil dat mijn eigen kinderen niet aan doen " waardoor ik dus te lang bij hem gebleven ben..

De kans op een normale "ex" relatie is hierdoor nihil geworden en zelfs de laatste tijd verslechterd zodat ik nu alleen nog maar kan zeggen dat ik hem echt haat

We zijn voor de 3e keer in de rechtszaal terecht gekomen omdat mondelinge afspraken niet nagekomen werden en het dus allemaal op schrift moest komen te staan. Bij de laatste zitting zijn de kinderen ook gehoord en dit heeft grote gevolgen gehad

Maar daar kom ik nog op terug..... ;-)

Ik wil dit namelijk ook geen "klaag-blog" laten worden , dus we zullen even terug gaan naar de tijd nog het nog wel goed ging...  Uiteraard na dat de relatie beëindigd was  want de laatste 7 jaar kon je al eigenlijk niet meer over een relatie praten

Maar toen de kids gewoon nog om het weekend naar hun vader gingen en in de zomervakantie 3 weken... Toen het dus voorkwam dat ik midden in de nacht stond te stofzuigen of afwassen omdat ik gewoon herrie kon maken aangezien er niemand thuis was... Ik in mijn dochter d'r bed een griezelfilm lag te kijken omdat zij de enige was met een tv op d'r kamer en ik nachten aan het sms'en was omdat sommige mensen met nachtdiensten wisten dat slapen niet mijn hobby was

Achteraf gezien best een leuke tijd dus....  Als de kids weer terug kwamen of in de weekenden dat ze wel bij mij waren gingen we leuke dingen doen , dierentuinen bezoeken of een filmpje pakken in de bios  ( alle 3 een Pathé kaart )

Nieuwe vrienden leren kennen .. 3 weken lekker op de tuin bij papa.. heel de dag in de zon... En als ze bij mij waren dan gingen we naar pretparken etc. 

Onze verhuizing naar Schiedam was voor de kids ook een avontuur op zich.. Een andere buurt.. Een andere school.. Een heel ander leven... Uiteraard was het even wennen , maar hebben ze in dat huis nog behoorlijk goed hun draai kunnen vinden.. Voor DL bleek het op school helaas na een jaartje een stuk minder gezellig te worden, tot het moment dat ze zelfs zei dat ze liever doodging want dan hoefde ze in ieder geval niet meer naar school

Op dat moment breekt je hart en heb je zo'n hulpeloos gevoel ...  het knaagt echt aan je...  Maar gelukkig is het een sterke tante die zeer stevig in haar schoenen staat en heeft ze het zelfs voor elkaar gekregen om gewoon mee te gaan op werkweek en mee te doen aan de musical en het zelfs leuk gevonden te hebben....

Uiteraard is dat niet allemaal zonder slag of stoot gegaan en zijn er behoorlijk wat woorden over en weer gevallen ook tussen moeders... wat mij overigens nog steeds verbaasd... Dat moeders zich kunnen verlagen tot het niveau van hun kinderen wat betreft pesten...

Aan de andere kant.... hoe leren kids het anders ???

In ieder geval was ik heel blij toen DL eindelijk naar het Voortgezet Onderwijs kon en ze van die school af was...

Ze moest daarvoor dan wel met de metro naar school, want haar school was in Rotterdam ( Prinsenland ) en dus een aardig eindje uit de buurt ;-)  maar dat bleek helemaal niet erg te zijn, toen ze merkte hoe vreselijk goed ze op haar plek was op die school...  Een heel stel lieve vriendinnen leren kennen... Geen gepest...  Er werd naar haar geluisterd en ze deden zelfs na school dingen onder elkaar...  Het teruggetrokken meisje werd zelfs klassenvertegenwoordigster ...

En toen ZL een jaar later ook voor de laatste keer van het schoolplein af kwam ging bij mij de vlag ( figuurlijk ) uit....

Heel erg figuurlijk ... Want ik heb de laatste dagen van zijn groep8 periode  en daardoor ook de afscheidsmusical niet meegemaakt omdat ik in het ziekenhuis lag vanwege de (vroeg)geboorte van de tweeling....................  Zie het volgende blog ;-)