7 jaar geleden
De eerste echo.... een mooi kloppend hartje!
Anderhalve week wachten tot de eerste echo.. maar toen het zo ver was.....meteen weer verliefd!
We moesten anderhalve week wachten op de echo. Dan zouden we 'eindelijk' weten hoe lang ik al zwanger ben. Dan is daar de dag van de echo. We moesten er om 09.40 uur zijn. Precies vandaag slaapt dochterlief uit en komen we wat haar betreft een beetje in tijdnood. Nouja...daar hielp ze zelf ook een beetje aan mee door in haar broek te plassen, terwijl ze al zó goed zindelijk is. Dus weer wassen, omkleden en snel weg.
De praktijk heeft een nieuwe locatie en ik kon de deur natuurlijk niet vinden. Of nouja.. niet vinden. Ik snapte wel waat hij moest zitten maar ik zag m niet. Gelukkig was daar mijn oplettende man en die deed netjes de deur voor me open! Eenmaal binnen bedacht ik me dat ik de vorige keer bij mijn dochter bij de echo een lege blaas moest hebben dus ik wilde gaan plassen. Ik vroeg dochterlief of ze ook moest. Haar antwoord: 'nee'. Prima, maar...ik draai me om en mevrouw begint te huilen.. jawel hoor.. in haar broek geplast! Top! Precies nu niks bij me. Ja een luier. Prima. Dan doen we dus een luier om...onder haar shirt.... Zag er niet uit dus.
Nou.. nu ik maar naar de wc, hangt er een briefje dat ze je blaas graag gevuld hebben. Oké, dan dus niet naar de wc. We gaan weer zitten in de wachtkamer, tot we worden geroepen. Ik mag gaan liggen en er wordt wat gel op mijn buik gedaan. Ze gaat kijken en ja hoor.... een kindje! Met een kloppend hartje! Mooi hoog ingenesteld in de baarmoeder, maar wel eigenwijs. Het is door hoe het kindje ligt een beetje moeilijk om de lengte op te meten. Het lijkt nu op 7 weken en 4 dagen! Maar precies kon ze het nog niet zeggen. Jammer, maar... er komt dus nog een echo aan! Jeeh! Over 3 weken! En dan kunnen ze de uitgerekende datum beter bepalen. Maar...ondertussen zijn zowel mijn man als ik al weer verliefd op het kleintje in mijn buik! We hebben ons kindje gezien. Onze dochter vindt het nog een beetje gek. Ze zegt graag alleen te blijven en wilt nog geen broertje of zusje. Ach...ze heeft nog ruim 7 maanden om eraan te wennen! En... de rest van de dag is ze weer helemaal zindelijk (en de dagen erna ook). Klein toppertje! Onze kanjer..voelde denk toch ook een beetje spanning... dus eind goed..al goed. Nu kunnen we het in ieder geval aan onze ouders vertellen!
