7 jaar geleden
De 20 weken echo.. Spannend!!
Na onze vakantie, hadden wij de 20 weken echo. Een spannend moment voor mij, omdat ik de baby de hele vakantie niet had gevoeld...
Terug van onze vakantie. Wat ontspannend moest zijn, was niet altijd even ontspannend geweest. Bij terugkomst kregen wij alweer een verwijt dat wij niet opgehaald wilden worden. Het was onze keus geweest om met de trein van en naar Schiphol te gaan. Wij wilden niemand tot last zijn.
De dag er na hadden wij een afspraak bij de echoscopist voor de 20 weken echo. Ik zat in de wachtkamer, nerveus. Zou alles goed zijn met mijn kindje. Zal zijn hartje nog kloppen? Mijn man zag niet dat ik nerveus was en zat rustig op zijn telefoon de krant te lezen. Wij werden binnen geroepen.
De echoscopist begon met de echo. Ze liet het hartje zien, het klopte! Ik kon wel huilen van de blijdschap. Ik vertelde haar dat ik mij zorgen maakten omdat ik de baby de hele vakantie niet had gevoeld. Op het moment dat ik dat zei, begon de baby heel druk te doen en voelde ik zijn bewegingen. Wat een fijn gevoel was het. Omdat wij het geslacht wilden weten, kregen wij dat ook te horen. Het was overduidelijk te zien op de echo, we kregen een jongen. Wel moest ik even terug komen, omdat op de echo niet te zien was of zijn ruggetje goed was gegroeid. Na een kwartier moest ik terug en zag ze dat alles goed was. Gelukkig maar! Zijn de woorden van de vader van mijn man toch niet uitgekomen.
Diezelfde avond is mijn man naar zijn ouders gegaan met cadeautjes die wij in Thailand voor ze hadden gekocht. Ik moest de volgende dag al werken en bleef thuis. Bovendien had ik helemaal geen behoefte om ze te zien.
Na een paar uren kwam mijn man thuis en vertelde mij dat hij zijn vader weer had aangesproken op zijn opmerking en om het feit dat hij mij helemaal geen goede reis had gewenst. Hij zei dat alles ok was tussen, omdat de moeder van mijn man op zijn verjaardag een cadeautje voor mij had gebracht. Ik moest daar blij om zijn en niet meer zeuren om wat er was gebeurd. Ik liep naar de studeerkamer, pakte het cadeautje en gooide het in de prullenbak. Ik zei tegen mijn man "ik hoef geen goedmakertjes, als je mans genoeg bent kom je je excuses aanbieden. Mij kan je niet omkopen met cadeautjes." Ik ben naar bed gegaan en wij hebben het er verder niet meer over gehad.
Een paar dagen later vroeg mijn man of ik met hem mee wilde naar zijn ouders. Ik vroeg hem waarom? Hij zei dat ik lang niet was geweest. Ik ging met hem mee. Zijn moeder begon mij vragen te stellen over de vakantie. Ik had totaal geen zin om met haar te praten en ik zei "heeft hij niet verteld hoe onze vakantie was?" en ik wees naar mijn man. Ze zei ja maar ik wil graag weten hoe jij het hebt gehad. Ik zei precies hoe mijn man het heeft verteld. Ze wilde weer in discussie gaan en ik zei tegen mijn man, moest ik daarom hierheen komen? Mijn man reageerde niet en ik zei tegen hem ik ga naar huis, als jij wilt blijven is dat prima, maar ik ga naar huis. Mijn man zei nee laten we samen gaan.
Vanaf die dag was alles veranderd...
MamavanBabyJ.
Beste Lara, Dat is inderdaad zo. Heb ik ook gedaan. Maar wat jij nu leest is alleen tijdens mijn zwangerschap gebeurt. Voor mijn zwangerschap had ik al het nodige met ze meegemaakt. Twee weken nadat ik was getrouwd begon het al. Dat ik ze dan tijdens mijn zwangerschap niet meer tegemoet kom.... En ja dankzij zijn ouders ben ik nu een alleenstaande moeder. Blijf mijn blogs volgen je zal versteld staan als je leest wat ik met deze mensen allemaal heb moeten meemaken.
Anoniem
Dit is misschien niet de reactie die je wil krijgen, maar ik vind dat je je schoonouders ook best een beetje tegemoet kunt komen. Tuurlijk kan die nare opmerking echt niet, maar zoals het nu klinkt in al je blogs, ben jij degene die jouw man laat kiezen tussen jou of zijn ouders en hem daarmee er tussen zet.. Zie in je omschrijving dat je nu alleenstaand bent, dus ik ga er vanuit dat je relatie het niet heeft gered, dat is vervelend. Ik wens je in ieder geval veel succes.